Μπακαλιάρος του Ατλαντικού
| Μπακαλιάρος του Ατλαντικού | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||
| Gadus morhua Λινναίος, 1758 | ||||||||||||||
 Κατανομή
|
Ο μπακαλιάρος του Ατλαντικού (Gadus morhua) ανήκει στην οικογένεια Γαδίδες, η οποία περιλαμβάνει ψάρια τα οποία παρουσιάζουν σπουδαία οικονομική σημασία.
Ο μπακαλιάρος του Ατλαντικού έχει μυτερό ρύγχος και μικρό προγούλι κάτω από το σαγόνι του. Το στόμα του έχει μεγάλο άνοιγμα και διαθέτει ισχυρά δόντια. Στο σώμα του διακρίνονται τρία ραχιαία πτερύγια, δύο εδρικά ενώ το ουραίο πτερύγιο είναι αποκοπτόμενο. Το σώμα του είναι μεγάλο και το μήκος του κυμαίνεται μεταξύ 20-150cm. Το χρώμα του είναι καφέ-πράσινο ή σε κάποιες περιπτώσεις λαδί προς καφέ ενώ η κοιλιά είναι ανοιχτού χρώματος. Η πλευρική γραμμή είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτη.
Βιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μπακαλιάρος είναι βενθοπελαγικό ψάρι, ωστόσο τα μικρά μπακαλιαράκια αρχικά διαβιούν στην επιφάνεια του νερού και μετά από ένα διάστημα περίπου δέκα εβδομάδων μετακινούνται προς το βυθό. Ζει σε κοπάδια με το κάθε ένα από αυτά να αποτελείται από εκατομμύρια άτομα.
Διατροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μπακαλιάρος δεν διαθέτει ευκίνητο σώμα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν τρέφεται με μεγάλα ψάρια. Είναι παμφάγο ψάρι και λαίμαργο. Τρέφεται κυρίως με οστρακόδερμα, μαλάκια, εχινόδερμα, σκουλήκια καθώς και μικρότερα ψάρια και το γόνο τους (κυρίως ρέγγες).
Αναπαραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αναπαραγωγική ωρίμανση κυμαίνεται ανάλογα με την περιοχή. Στον δυτικό Ατλαντικό ωριμάζει στα 2-4 χρόνια, ενώ στον νοτιοανατολικό Αρκτικό στα 8 χρόνια. Ο θηλυκός μπακαλιάρος αναπαράγεται από το χειμώνα μέχρι την άνοιξη και γεννά συνήθως 7.000.000 αυγά στο ανοιχτό πέλαγος σε βάθος μέχρι 100 περίπου μέτρων.
Γεωγραφική εξάπλωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μπακαλιάρος του Ατλαντικού ζει κυρίως στις θάλασσες του Β. Ατλαντικού και ιδίως κοντά στις θάλασσες της Νορβηγίας και του Καναδά, ωστόσο απαντάται και στις βόρειες θάλασσες του Ειρηνικού αλλά σε μικρότερες ποσότητες.
Εμπορική αξία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μπακαλιάρος παρουσιάζει μεγάλη εμπορική αξία. Υπολογίστηκε ότι το 2011 παγκοσμίως αλιεύθηκαν ένα εκατομμύριο τόνοι, ενώ το 1968 υπολογίστηκε ότι αλιεύθηκαν 3.939.642.000 κιλά ψαριών, το ψηλότερο που έχει καταγραφεί.[1] Όσον αφορά το 2011, άλλοι 16.126 τόνοι προέρχονται από ιχθυοκαλλιέργειες, των οποίων τα έσοδα ανήλθαν σε 50,5 εκατομμύρια $.[2] Ελάχιστα μέρη του ψαριού μένουν αχρησιμοποίητα: το κρέας του – αν και όχι πολύ εύγευστο – προτιμάται από τους ανθρώπους για τη διατροφή τους, η νηκτική κύστη γίνεται ψαρόκολλα για τον καθαρισμό της μπύρας και του κρασιού, τα κεφάλια τους βράζονται και γίνονται κόλλα, ενώ από το συκώτι του ψαριού εξάγεται το μουρουνέλαιο ενώ τα εντόσθιά του γίνονται λιπάσματα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Global Capture production for Gadus morhua». FAO. 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2013.
- ↑ «Global Aquaculture production for Gadus morhua». FAO. 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2013.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Σύγχρονη ζωολογική εγκυκλοπαίδεια: Τα ζώα σε όλο τον κόσμο
- Εγκυκλοπαίδεια Εκπαιδευτική Υδρία
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Gadus morhua στο Wikimedia Commons
|