Hendrik Berengarius
| Hendrik Berengarius | ||
|---|---|---|
| 1137-1150 | ||
| ||
De graven van de Hohenstaufen in de abdij van Lorch.
| ||
| Rooms-Duits koning Samen met Koenraad III (1147-1150) | ||
| Periode | 1147-1150 | |
| Voorganger | Koenraad III | |
| Opvolger | Koenraad III | |
| Vader | Koenraad III van Hohenstauen | |
| Moeder | Gertrude van Sulzbach | |
Hendrik (1137[1] - 1150; eigenlijk Hendrik Berengarius) was de oudste wettige zoon van de rooms-koning Koenraad III uit de familie van de Staufen. Zijn moeder was Gertrude van Sulzbach, een dochter van graaf Berengarius II – vandaar zijn tweede voornaam.
Hendriks vader liet hem in maart 1147 op een Rijksdag in Frankfurt am Main tot mede-koning verkiezen en op 30 maart in Aken kronen.
Hendrik, die na de Salische koning en keizer Hendrik V de zesde koning met deze naam was, werd door Koenraad III systematisch als opvolger naar voren geschoven. Zo werd hij in brieven aan keizer Manuel van Byzantium en diens vrouw Irene als overwinnaar in de slag bij Flochberg in 1150 op de voorgrond geplaatst.[2]
De jonge koning stierf echter nog in datzelfde jaar, twee jaar voor zijn vader, en werd mogelijkerwijs in de abdij van Lorch bijgezet.[3]
Hendriks broer was Frederik van Rothenburg, hertog van Zwaben.
Daar Hendrik (VI) slechts een mede-koning was, die zijn vader niet overleefde, werd zijn Romeins cijfer zes door later generaties tussen haakjes gezet. Hij is niet te verwarren met de latere keizer Hendrik VI. In het Duits wordt hij daarom soms ook wel "Heinrich der Klammersechste" ("Hendrik de haakjeszesde") genoemd.[4]
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ In de Annales Aquenses (MGH SS XXIV p. 37) schrijft men: "1147. Heinricus puer 10 annorum, filius Conradi regis, in media quadragesima, scilicet 3. Kal. Aprilis, unctus est in regem Aquisgrani." Derhalve was Hendrik in 1147 in het jaar van zijn kroning tien jaar oud. Verderop schrijft men (p. 38): "1150. ... Obiit Heinricus rex puer 13 annorum." Daaruit blijkt dat Hendrik in 1150 op dertienjarige leeftijd stierf, waaruit men kan afleiden dat zijn geboortejaar 1137 moet zijn geweest.
- ↑ Oorkonde nr. 229, in F. Hausmann (ed.), Diplomata 21: Die Urkunden Konrads III. und seines Sohnes Heinrich (Conradi III. et filii eius Heinrici Diplomata), Wenen, 1969, pp. 404 – 406 (nr. 229), 530 – 531 (nr. 10). Details over de slag bij Flochberg, zie: W. Schülen, Vorgeschichte und Folgen der Schlacht bei Flochberg, stauferstelen.net (11/10/2014).
- ↑ Weliswaar worden in de Hystoria Friderici Imperatoris Magni (MGH SS XXIII, p. 384, ca. 1470–1474) de in Lorch begraven Staufen als volgt opgesomd: "Gertrud regina, Conradi regis amica, illic cum nato Heinrico iacet cinerato." Volgens deze was hij tezamen met zijn moeder Gertrude van Sulzbach in Lorch bijgezet geworden. Doch Gertrude van Sulzbach had volgens het huidige geschiedonderzoek haar grafstede in de abdij Ebrach. In verband met de grafstede van Gertrude van Sulzbach, zie: W. Wiemer, Kleiner Kunstführer – Ehemalige Zisterzienserabteikirche Ebrach, Regensburg, 200822, p. 3-6.
- ↑ P. Koblank, Heinrich der Klammersiebte. Wer war Heinrich (VII.) und was bedeuten die Klammern um die römische Sieben?, stauferstelen.net (2016).
Referentie[bewerken | brontekst bewerken]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Heinrich_(VI.)_(HRR) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
· 
· 