MDEA (drug)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
3,4-Methylenedioxyethylamphetamine
Structuurformule en molecuulmodel
MDEA
MDEA
Algemeen
Molecuulformule C12H17NO2
IUPAC-naam 1-(1,3-benzodioxol-5-yl)-N-ethyl-propan-2-amine
Molmassa 207.27 g/mol g/mol
SMILES
CCNC(C)Cc1ccc2OCOc2c1
CAS-nummer 82801-81-8
PubChem 105039 CID 105039
Wikidata Q223011
Fysische eigenschappen
Smeltpunt 166 °C
Kookpunt 247 °C
Dampdruk <0.01 Pa
Goed oplosbaar in Water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

3,4-Methylenedioxy-N-ethylamphetamine (MDEA, MDE; "Eve") is een zowel empathogene als entactogene psychedelische drug, en stimulans van de fenylethylamine en amfetamine stofklasses. Deze wordt soms gevonden in XTC pillen als vervanger voor MDMA, dit omdat MDEA minder potent is dan MDMA.

Net als MDMA ("Ecstasy") en andere methyleendioxymethamfetamines (afgeleide fenylethylamines), bevordert MDEA de vrijgave van serotonine, noradrenaline en dopamine. Er is een iets hogere dosis nodig (100–180 mg) om het gewenste effect te krijgen dan van MDMA (80–140 mg), de effecten duren zo'n 3 tot 5 uur.

De subjectieve effecten van MDEA lijken tot op zekere hoogte op MDMA. Echter worden de euforie en het 'warme gevoel' bekend van MDMA niet in dezelfde mate geïnduceerd. Daarnaast zijn de effecten van MDEA niet zo oppeppend als die van MDMA.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]