Philipp Christiaan Molhuysen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Philipp Christiaan Molhuysen
P.C. Molhuysen in 1922
Algemene informatie
Volledige naam Philipp Christiaan Molhuysen
Geboren 20 augustus 1870
Geboorteplaats Almelo
Overleden 15 juli 1944
Overlijdensplaats Den Haag
Beroep Bibliothecaris
Werk
Bekende werken Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Philipp Christiaan Molhuysen (Almelo, 20 augustus 1870Den Haag, 15 juli 1944) was een van de belangrijkste Nederlandse bibliothecarissen.

Persoonlijk leven[bewerken | brontekst bewerken]

Philipp Molhuysen doorliep het gymnasium in Deventer en ging daarna in 1891 in Leiden klassieke talen studeren. Hij promoveerde op Homerus met de dissertatie De tribus Homeri Odysseae codicibus (1896). Hij is drie keer getrouwd geweest: met Johanna Valken (1902-1919), met Elsa Oppenheim (1920-1923; dochter van Jacques Oppenheim) en met Julia de Vries (1923-1934). Molhuysen had uit deze drie huwelijken zes kinderen. Hij moet niet verward worden met zijn grootvader en naamgenoot (1793-1865), die auteur, dominee in Deventer en stadsarchivaris van Kampen was.

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Molhuysen heeft in vier opzichten een belangrijke rol gespeeld in de Nederlandse bibliotheekwereld.

Organisator
Molhuysen bevorderde samenwerking tussen bibliotheken. Hij stond rond 1920 aan de wieg van de ontwikkeling van de Nederlandse Centrale Catalogus (waarin de titels van alle boeken van de belangrijkste Nederlandse bibliotheken verzameld zijn), zat in het bestuur van diverse bibliotheekoverlegvormen en was voorzitter van de Rijkscommissie van Advies inzake het Bibliotheekwezen.
Toezicht
Niet alleen organisatorisch, maar ook wat betreft kwaliteitsbewaking in bibliotheken was Molhuysen actief. Daarbij hadden niet alleen wetenschappelijke bibliotheken, maar ook openbare bibliotheken zijn belangstelling. Van 1910 tot 1944 zat hij in het bestuur van de Centrale Vereeniging voor Openbare Leeszalen, waarvoor hij ook inspecteur was en zitting had in de opleidingscommissie.
Belangrijke bibliotheken
Molhuysen was gedurende zijn leven werkzaam in drie grote Nederlandse bibliotheken. Van 1897-1913 werkte hij als conservator handschriften bij de Universiteitsbibliotheek Leiden. Daarna, van 1913 tot 1921, werd hij bibliothecaris van het Vredespaleis in Den Haag en vervolgens (van 1921 tot 1937, als opvolger van Willem Byvanck) bibliothecaris van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag
Bronnenuitgaven
Als geen ander besefte Molhuysen het belang van toegankelijkheid van bibliotheken en archieven en daarmee van bronnenuitgaven. Zijn veelzijdige carrière weerspiegelt zich ook in deze uitgaven. Molhuysen publiceerde Bronnen tot de geschiedenis der Leidsche Universiteit, de briefwisseling van Hugo de Groot en was, samen met Petrus Johannes Blok in 1911 de initiator van het Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek.

Publicaties van P.C. Molhuysen[bewerken | brontekst bewerken]

  • P.C. Molhuysen: De tribus Homeri Odysseae codicibus. Leiden, 1896
  • Codices Manuscripti Bibliothecae Universitatis Leidensis, dl 1-3, 1910-1912, over o.a. Vulcanius en Scaliger
  • P.C. Molhuysen: Bronnen tot de geschiedenis der Leidsche Universiteit (7 delen). ’s Gravenhage, 1913-1924
  • P.C. Molhuysen & E.R. Oppenheim: Catalogue de la Bibliothèque de la Cour permanente d'arbitrage à La Haye. La Haye, 1919.
  • De briefwisseling van Hugo Grotius (deel 1 en 2 [van 17 delen], ’s Gravenhage, 1928-1936)
  • Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek, onder red. van P.C. Molhuysen, P.J. Blok et al., 10 delen, ’s Gravenhage 1911-1937. Herdruk 1974: ISBN 9060728009. Online editie 2008 bij de dbnl

Publicaties over P.C. Molhuysen[bewerken | brontekst bewerken]

  • L. Brummel: P.C. Molhuysen. In: Biografisch Woordenboek van Nederland, deel 1 (Den Haag, 1979)
  • A.J. de Mare: Herinneringen aan Dr. P.C. Molhuysen. Feiten en geschriften. ('s-Gravenhage, 1948)
  • A.G. Roos: Herdenking van Ph. Christiaan Molhuysen, 1870-1944.. In: Jaarboek der Koninklijke Nederlandsche Akademie van Wetenschappen 1944-45, pag, 161-175.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]