Bronisława Neufeld
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka, tłumaczka |
| Narodowość | |
| Rodzice |
Karol, Cecylia |
| Odznaczenia | |
| |
Bronisława Neufeld, także Bronisława Neufeldówna (ur. 1857, zm. 16 lutego 1931 w Warszawie) – polska dziennikarka, publicystka, pisarka, dramatopisarka i tłumaczka literatury.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w 1857[1]. Była córką Karola i Cecylii z domu Neumark[2]. Miała siostrę[3].
Od 1882 była dziennikarką pisma „Nowiny”, redagowanego przez Bolesława Prusa[4][1]. Po zamknięciu tego czasopisma od 1883 przez 23 lata pracowała w „Gazecie Polskiej”, gdzie wykonywała tłumaczenia utworów z języków obcych oraz odpowiadała za kronikę zagraniczną[4][1][3]. Te same obowiązki pełniła w pismach „Kurier Codzienny”, „Kurier Warszawski”, „Gazeta Handlowa”, „Nowa Gazeta”, „Ludzkość”[4]. W czasopiśmie „Prawda” odpowiadała za sprawozdania z życia muzycznego, a w „Tygodniku Ilustrowanym” referowała kronikę literacką[4].
Współpracowała także z wieloma innymi polskimi czasopismami, m.in. „Kurierem Polskim”[5][3]. Była członkiem zarządu Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, członkiem Kasy Literackiej, Syndykatu Dziennikarzy Polskich, Związku Zawodowego Literatów Polskich, PEN Clubu[3].
Na początku 1907 obchodziła jubileusz 25-lecia pracy dziennikarskiej[4]. Średnio dziennie pisała ok. 200 wierszy redakcyjnych, co oznacza że do tego czasu wykonała około 250 tomów po 7200 wierszy[4]. Była autorką przekładów ponad 120 powieści oraz utworów scenicznych dla teatrów[1][5]. Jej przekłady zdobyły spore uznanie[5]. Znała biegle kilka języków obcych[4].
Była tłumaczką literatury angielskiej, francuskiej, niemieckiej, włoskiej, norweskiej[4], m.in. powieści detektywistycznych Arthura Conana Doyle’a o przygodach Sherlocka Holmesa.
Została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Zmarła 16 lutego 1931 w Warszawie[1][3][6]. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie 19 lutego 1931[3]. W mowie pogrzebowej adwokat Józef Śliwowski podkreślił, iż Bronisława Neufeld w swoim czasie była pierwszą kobietą, która rozpoczęła pracę na niwie dziennikarskiej[5][7]. Została też określona mianem pierwszej polskiej dziennikarki[4] oraz nestorki dziennikarstwa polskiego[1].
Przekłady[edytuj | edytuj kod]
z języka niderlandzkiego
- Multatuli: Maks Havelaar (1903)
z języka angielskiego
- Arthur Conan Doyle: Czerwonym szlakiem (1903), Pies Baskerville'ów (1903), Znak czterech (1908)
- Edith Wharton: Świat zabawy (1908)
z języka norweskiego
- Bjørnstjerne Bjørnson: Mary (1906)
z języka francuskiego
- Théophile Gautier: Romans mumii (1924)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Zgon nestorki dziennikarstwa polskiego. „Echo”, s. 1, Nr 47 z 17 lutego 1931.
- ↑ Neufeld. sejm-wielki.pl. [dostęp 2016-06-06].
- ↑ a b c d e f g Bronisława Neufeldówna. Nekrologi. „Kurier Warszawski”, s. 4, Nr 47 z 17 lutego 1931.
- ↑ a b c d e f g h i Pierwsza jubilatka w polskim dziennikarstwie. „Nowości Illustrowane”. Nr 5, s. 3-4, 2 lutego 1907.
- ↑ a b c d Pogrzeb ś. p. Bronisławy Neufeldówny. „Kurier Warszawski”, s. 13, Nr 49 z 19 lutego 1931.
- ↑ Z karty żałobnej. „Kurier Warszawski. Niedzielny Dodatek Ilustrowany”, s. 2, Nr 52 z 22 lutego 1931.
- ↑ Pogrzeb Bronisławy Neufeldówny w Warszawie. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2017-07-10].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bronisława Neufeldówna — wybór prac pisarki
- Członkowie polskiego PEN Clubu
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polscy dziennikarze prasowi
- Polscy tłumacze literatury angielskojęzycznej
- Polscy tłumacze literatury francuskojęzycznej
- Polscy tłumacze literatury niemieckojęzycznej
- Polscy tłumacze literatury norweskiej
- Polscy tłumacze literatury włoskiej
- Urodzeni w 1857
- Zmarli w 1931