Oddział Barry
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1944 |
| Rozformowanie |
1944 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
Batalion Szturmowy "Wkra" Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa |
| Kontynuacja |
4 kompania 4 batalionu "Sosna" 15 Pułku Piechoty „Wilków” AK |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt./mjr. Włodzimierz Kozakiewicz „Barry” |
| Działania zbrojne | |
| powstanie warszawskie | |
Oddział „Barry” – jednostka bojowa Armii Krajowej, początkowo jako batalion, a od września jako kompania walcząca w powstaniu warszawskim, wchodząca w skład Zgrupowania Kuba – Sosna, następnie jako 4 kompania 4 Batalionu „Sosna” 15 pułku piechoty Armii Krajowej
Historia[edytuj | edytuj kod]
Oddział powstał na bazie batalionu szturmowego Wkra Komendy Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa miasta stołecznego Warszawy. Batalion Wkra został w maju 1944 wyodrębniony w batalionu PKB „Mazur” wraz ze 150 żołnierzami[1]. Początkowo bataliony „Mazur” i „Wkra” miały zaatakować ulicę Szucha. Jednak w czerwcu 1944 zmieniono zadania dla batalionu[2]. Zadaniem jednostki było opanowanie Ratusza i rejonu Placu Teatralnego oraz osłona Okręgowej Delegatury Rządu Warszawa-miasto. Batalion składał się z trzech kompanii (ok. 365 żołnierzy).
Ordre de bataille 31 lipca 1944[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo
- Dowódca kpt. Włodzimierz Kozakiewicz "Barry";
- I zastępca por. Edward Budniak "Karol"
- II zastępca por. Tadeusz Błusiewicz "Tadeusz" [3];
- Oddziały
- 1 kompania - dowódca - por. Edward Budniak "Karol"
- 2 kompania - dowódca - por. Błusiewicz "Tadeusz" "Jawor";
- 3 kompania - dowódca por. Edward Kwietniewski "Adam"
- Pluton przeciwpancerny - por. "Łuna"
- Pluton saperów - por. "Rysiek"
- Pluton łączniczek - "Joanna"[4].
Dowództwo mieściło się na ulicy Długiej 19. Dwie kompanie skoncentrowane były w okolicach Starego Miasta (Sapieżyńska 10, Mławska 5, Długa 19 i Senatorska 31), zaś 3 kompania w okolicach Placu Zbawiciela. W dniu 1 sierpnia dotarło ok. 40% stanu[5]. Oddziałowi przydzielono 9 pistoletów i 6 granatów[6]
Powstanie[edytuj | edytuj kod]
Oddział 1 sierpnia zdobył dwa komisariaty granatowej policji i po zaopatrzeniu się w broń zdobył kolejno Ratusz, Pałac Blanka, Bank Polski oraz areszt przy ul. Daniłowiczowskiej. Oddział został zreorganizowany jako Batalion Bezpieczeństwa w składzie:
- 1 kompania - dowódca por. Tadeusz Blusiewicz "Tomasz, "Jawor";
- 1 pluton szturmowy" - dowódca por, Mieczysław Bełdowski"Ryś" (następnie jako wydzielony pluton osłony dowództwa Grupy Północ AK[7];
- 2 pluton odwodowy - dowódca ppor./por. Antoni Kartasiński vel Kartawski "Grotowski";
- 3 pluton żandarmerii - por. "Lech";
- 4 pluton ochrony władz cywilnych
- 2 kompania - dowódca por. Edward Kwietniewski "Adam";
- 5 pluton łączności - por. Kazimierz Balary "Dorsz";
- 6 pluton sanitarny
- 7 pluton zaopatrzeniowo-gospodarczy[8].
Od 7 sierpnia podporządkowany bezpośrednio dowództwu Grupy "Północ" AK pełniąc funkcje zarówno liniowe jak i jako żandarmeria. Przejściowo mjr. "Barry" był szefem żandarmerii Grupy Północ. Od 29 sierpnia jego oddział sprawował nadzór i ochraniał ewakuację kanałami sił powstańczych i ludności cywilnej na Starówkę. W ostatnich dniach obrony Starówki organizował i ochraniał ewakuację kanałami. Od września wchodził w skład zgrupowania "Sosna" broniąc barykad na ulicach Zielna, Chmielna, Widok, Bracka i Świętokrzyska. Do 20 września 1944 stanowił 4 kompanię IV Batalionu "Sosna" 15 pułku piechoty AK.
Żołnierzami oddziału "Barry" był m.in. mjr Gustaw Konstanty Żebrowski, oraz Krzysztof Kamil Baczyński (który zginął 4 sierpnia w obronie Pałacu Blanka).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Żołnierze AK Oddziału Barry 1994 ↓, s. 5.
- ↑ Żołnierze AK Oddziału Barry 1994 ↓, s. 177.
- ↑ Żołnierze AK Oddziału Barry 1994 ↓, s. 220.
- ↑ Żołnierze AK Oddziału Barry 1994 ↓, s. 344.
- ↑ Żołnierze AK Oddziału Barry 1994 ↓, s. 6.
- ↑ Żołnierze AK Oddziału Barry 1994 ↓, s. 345.
- ↑ Żołnierze AK Oddziału Barry 1994 ↓, s. 22.
- ↑ Żołnierze AK Oddziału Barry 1994 ↓, s. 154.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Żołnierze AK Oddziału "Barry". Powstanie Warszawskie 1944. Wspomnienia i relacje zebrał i opracował Leonard Mroczek. Warszawa: (brak wydawcy), 1994.
