Rip Van Winkle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rip Van Winkle – opowiadanie Washingtona Irvinga napisane w 1819 roku. Bohater tytułowy, uśpiony przez duchy w górach Catskill (stan Nowy Jork) w czasach kolonialnych, budzi się po 20 latach w niepodległych Stanach Zjednoczonych[1]. Na język polski zostało przełożone przez Wacławę Komarnicką i znalazło się w wydanym przez „Naszą Księgarnię” w 1966 roku zbiorze Rip Van Winkle i inne opowiadania z ilustracjami Jana Marcina Szancera[2] (II wyd. 1971[3]; III wyd. 1992, wydawnictwo „Votum”[4], z ilustracjami Artura Lewandowskiego).

Opowiadanie było wielokrotnie ekranizowane. Jako pierwsza w 1896 r. powstała seria ośmiu kilkudziesięciosekundowych scenek, z których w 1903 r. zmontowano trwający cztery minuty film. Kolejnych ekranizacji pod niezmienionym tytułem dokonano w latach: 1912, 1914, 1921, 1958 i 1978 (film animowany)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rip Van Winkle
  2. Washington Irving: Rip Van Winkle i inne opowiadania. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1966, s. 7-23.
  3. Rip Van Winkle i inne opowiadania, wyd. 2. [w:] Katalog BN [on-line]. [dostęp 2015-01-11].
  4. Rip van Winkle i inne opowiadania. [w:] Katalog książek [on-line]. biblionetka.pl. [dostęp 2015-01-11].
  5. http://www.imdb.com/title/tt0078168/trivia?tab=mc Rip Van Winkle (1903) w bazie IMDb (ang.)