Rubin (telewizor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rubin
Рубин
Ilustracja
Telewizor kolorowy Rubin 61ТЦ403Д
Konstruktor

MZT Rubin

Producent

MZT Rubin
WZT
Wideofon

Dane techniczne
Zasilanie

sieć prądu przemiennego 110/127/220/237 V

Pobór mocy

  • przy odbiorze telewizyjnym 170 W
  • przy odbiorze radiofonicznym (UKF) 70 W
Bezpieczniki

dla sieci 220 V na 3 A, dla 110 i 127 V na 5 A

Liczba linii

625

Częstotliwość pośrednia

  • wizji 34,25 MHz
  • fonii 6,5 MHz
Czułość

  • dla kanału wizji 200 µV
  • dla UKF 100 µV
Wysokie napięcie

15 kV

Wymiary

ekranu 270 × 360 mm

Zakresy

  • kanał I wizja 49,75 MHz fonia 56,25 MHz,
  • kanał II wizja 59,25 MHz fonia 65,75 MHz,
  • kanał III wizja 77,25 MHz fonia 83,75 MHz,
  • kanał IV wizja 85,25 MHz fonia 91,75 MHz,
  • kanał V wizja 93,25 MHz fonia 99,75 MHz,
  • dla UKF 64,5–73 MHz podzielony na trzy podzakresy
Głośniki

2 głośniki eliptyczne magnetoelektryczne typ 1GD9

Rubin (ros. Рубин) – marka radzieckich telewizorów produkowanych od 1956 roku w Moskwie w zakładach noszących tę samą nazwę. Produkowano tu aparaty wyższej klasy, eksportowane do 65 krajów. W Polsce w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych produkowano m.in. licencyjne kolorowe „Rubiny-707” (pierwsza partia tych telewizorów, jeszcze z radzieckimi częściami, opuściła zakłady 28 grudnia 1972[1]), następnie model „Rubin-714p”. Od 1999 pod marką „Rubin” produkuje telewizory firma «Wideofon» z Woroneża[2].

Charakterystyka techniczna czarno-białego telewizora Rubin produkowanego w latach 1956–1957[3][4]:

  • Zasilanie: sieć prądu przemiennego 110/127/220/237 V
  • Pobór mocy:
    • przy odbiorze telewizyjnym 170 W
    • przy odbiorze radiofonicznym (UKF) 70 W
  • Bezpieczniki: dla sieci 220 V na 3 A, dla 110 i 127 V na 5 A
  • Liczba linii: 625
  • Częstotliwość pośrednia:
    • wizji 34,25 MHz
    • fonii 6,5 MHz
  • Czułość:
    • dla kanału wizji 200 µV
    • dla UKF 100 µV
  • Wysokie napięcie: 15 kV
  • Wymiary: ekranu 270 × 360 mm
  • Zakresy:
    • kanał I wizja 49,75 MHz, fonia 56,25 MHz
    • kanał II wizja 59,25 MHz, fonia 65,75 MHz
    • kanał III wizja 77,25 MHz, fonia 83,75 MHz
    • kanał IV wizja 85,25 MHz, fonia 91,75 MHz
    • kanał V wizja 93,25 MHz, fonia 99,75 MHz
    • dla UKF 64,5–73 MHz podzielony na trzy podzakresy
  • Głośniki: 2 głośniki eliptyczne magnetoelektryczne typ 1GD9
Modułowa konstrukcja telewizora Rubin 61ТC403D

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kronika Nauki i Techniki. „Młody Technik”. 3 (296), s. 2 okładki, 1973. redaktor naczelny: Zbigniew Przyrowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”. (pol.). 
  2. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2010-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-20)].
  3. W. Trusz, J. Dombrowicki, Radio i telewizja w domu [online], www.fonar.com.pl [dostęp 2020-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-27].
  4. Телевизионный приёмник чёрно-белого изображения ''Рубин''. [online], rw6ase.narod.ru [dostęp 2020-01-21].