Charles Lécrivain

From Wikipedia, the free encyclopedia
Charles Lécrivain,1880

Charles Lécrivain was a French classicist (1860—1942).[1] Lécrivain graduated from the École Normale Supérieure.[1] He finished his doctorate theses in 1888, which later became classics on those subjects (see below).[1] Lécrivain was one of the prominent contributors to the "Dictionnaire des Antiquités grecques et romaines".[2]

Publications[edit]

De agris publicis imperatoriisque ab Augusti tempore usque ad finem imperii romani, Paris 1887.

Le sénat romain depuis Dioclétien à Rome et à Constantinople, Paris 1888.

238 articles in "Dictionnaire des Antiquités grecques et romaines".[2] The most notables are: Eisphora, Epikleros, Eupatrides, Helotae, Phratria, Phylë, Prytaneia, Trapezitai, Gens, Hospitium, Latifundia, Lictor, Manumissio, Patricii, Patrimonium, Plebs, Praetor, Quaestor, Senatus, Tribuni plebis, and Vicarius.

References[edit]

  1. ^ a b c Dupont-Ferrier 1942, p. 88.
  2. ^ a b Dupont-Ferrier 1942, p. 89.

Bibliography[edit]

  • Dupont-Ferrier, Gustave (1942), "Éloge funèbre de M. Charles Lécrivain, correspondant français de l'Académie", Comptes rendus de l'Académie des inscriptions et belles-lettres, 86th year, N. 2-3, pp. 88–89

External links[edit]