Λάμνα του Ειρηνικού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λάμνα του Ειρηνικού

Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Υπερομοταξία: Χονδριχθύες (Chondrichthyes)
Υφομοταξία: Ελασμοβράγχιοι (Elasmobranchii)
Τάξη: Λαμνόμορφα (Lamniformes)
Οικογένεια: Λαμνίδες (Lamnidae)
Γένος: Λάμνα (Lamna)
Είδος: L. ditropis
Διώνυμο
Lamna ditropis (Λάμνα η δίτροπις)
Hubbs & Follett, 1947

Η λάμνα του Ειρηνικού (επιστημονική ονομασία Lamna ditropis - Λάμνα η δίτροπις)[1][2] είναι ένας καρχαρίας της οικογένειας των λαμνιδών που απαντάνται στο βόρειο Ειρηνικό. Είναι κοινός στα υπεράκτια ωκεάνια νερά, αν και πλησιάζει κοντά στη ξηρά. Φτάνει σε μήκος τα 2,6 μέτρα και βάρος τα 220 κιλά.[3] Μοιάζει πολύ με μικρό μεγάλο λευκό καρχαρία. Έχει το ρόλο της λάμνας στο βόρειο Ειρηνικό.[4]

Ως κορυφαίος θηρευτής τρέφεται με σολομό, καλαμάρια και οστεϊχθύες.[5] Οι λάμνες του Ειρηνικού είναι γνωστές για την ομοιοθερμία τους, η οποία οφείλεται στο θαυμαστό δίκτυο.[6] Έχουν την μεγαλύτερη ικανότητα να αυξάνουν την θερμοκρασία του σώματός τους από όλους τους καρχαρίες. Είναι ωοζωοτόκοι καρχαρίες, γεννώντας 2 έως 6 μικρά την φορά, ύστερα από εννεάμηνη περίοδο κύησης.[7] Τα μικρά τρέφονται μέσα στη μήτρα της μητέρας τους με αβγά που δεν γονιμοποιήθηκαν, μια τακτική γνωστή ως ωοφαγία.

Η λάμνα του Ειρηνικού δεν θεωρείται εμπορικό είδος, και αλιεύεται σπάνια ως παραπίπτον αλίευμα. Θεωρείται όμως επιζήμια για την εμπορική αλιεία, καθώς καταναλώνει ψάρια, τα οποία συνήθως αλιεύονται εμπορικά.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. My etymology: Τρόπις
  2. «dítropis». Boletín geológico y minero (στα ισπανικά-αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link) [νεκρός σύνδεσμος]
  3. Goldman, Kenneth; John Musick (2006). «Growth and maturity of salmon sharks (Lamna ditropis) in the eastern and western North Pacific, and comments on back-calculation methods». Fishery Bulletin 104 (2): 278–292. https://archive.org/details/sim_fishery-bulletin_2006-04_104_2/page/278. 
  4. Francis, M.P., L.J. Natanson and S.E. Campana (2008). "The Biology and Ecology of the Porbeagle Shark, Lamna nasus" in Camhi, M.D., E.K. Pikitch and E.A. Babcock (eds.) Sharks of the Open Ocean: Biology, Fisheries and Conservation. Blackwell Publishing. pp. 105–113.
  5. Hulbert, Leland (December, 2002). «Salmon Shark, Lamna ditropis, Movements, Diet and Abundance in the Eastern North Pacific Ocean and Prince William Sound, Alaska». Exxon Valdez Oil Spill Restoration Project 02396. 
  6. Goldman, Kenneth; Scot Anderson, Robert Latour, and John Musick (2004). «Homeothermy in adult salmon sharks, Lamna ditropis». Environmental Biology of Fishes (Kluwer Academic Publishers) 71 (4): 403–411. doi:10.1007/s10641-004-6588-9. https://archive.org/details/sim_environmental-biology-of-fishes_2004-12_71_4/page/403. 
  7. 7,0 7,1 Compagno, Leonard (2001). Sharks of the World, Vol. 2. Rome, Italy: FAO. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2011.