Wilhelmus

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Het Wilhelmus
Español: El Guillermo

Partitura de Het Wilhelmus.
Información general
Himno Nacional de
  • Territorios autónomos del Caribe Municipios especiales del Caribe
  • Nombre alternativo Wilhelmus van Nassouwe
    Letra ?, 1568-1572
    Música ?, Siglo XIX
    Adoptado 1932
    Multimedia
    Versión instrumental
    noicon

    ¿Problemas al reproducir este archivo?

    Het Wilhelmus pronunciación (El Guillermo, en español) es el himno nacional de los Países Bajos. Escrito a finales del siglo XVI, es el himno nacional más antiguo del mundo[1]​ (se estima que la letra del himno nacional japonés, Kimigayo, data del siglo IX, pero la música fue compuesta en el siglo XIX[2]​).

    Según un sondeo de opinión publicado en 2014, cerca del 40% de la población del país manifestó no haber memorizado la letra del himno.[3]

    Historia e interpretación[editar]

    El texto fue escrito entre 1568 y 1572, en honor de Guillermo de Orange El Taciturno (también conocido como Guillermo de Nassau), durante la revuelta neerlandesa contra los católicos neerlandeses y los españoles.[4]​ El autor probablemente fue Philips van Marnix.[5]

    La letra tiene forma de un himno religioso, y en lugar de ser una llamada a las armas o una exaltación patriótica, es una apología de Guillermo de Orange y de sus obras.[4]

    El himno tiene quince estrofas, cuyas primeras letras forman un acróstico con el nombre de Guillermo; pero en las ceremonias oficiales generalmente se interpreta sólo la primera y la sexta estrofas;[6]​ en los acontecimientos deportivos, normalmente sólo se interpreta la primera.

    Se puede notar que algunas partes de la lengua neerlandesa están en un dialecto antiguo, y que las voces son de una versión un poco más vieja del himno actual. La palabra "Duitsen" ha sido traducida por "neerlandesa" porque en el momento de la composición de la letra "Alemania" no existía. Además de esto, el himno es el neerlandés, por lo que la traducción fue probablemente la intención de ser "neerlandesa". Además de esto, sólo en la lengua neerlandesa moderna tiene "Duits" el significado de "alemana", por lo tanto se traduce "Duitsen" como "neerlandesa".

    Letra[editar]

    Neerlandés original (1568)

    Wilhelmus van Nassouwe
    Ben ick van Duytschen bloet
    Den Vaderlant getrouwe
    Blyf ick tot in den doet:
    Een Prince van Oraengien
    Ben ick vrij onverveert,
    Den Coninck van Hispaengien
    Heb ick altijt gheeert.

    In Godes vrees te leven
    Heb ick altyt betracht,
    Daerom ben ick verdreven
    Om Landt om Luyd ghebracht:
    Maer God sal mij regeren
    Als een goet Instrument,
    Dat ick zal wederkeeren
    In mijnen Regiment.

    Lydt u myn Ondersaten
    Die oprecht zyn van aert,
    Godt sal u niet verlaten
    Al zijt ghy nu beswaert:
    Die vroom begheert te leven
    Bidt Godt nacht ende dach,
    Dat hy my cracht wil gheven
    Dat ick u helpen mach.

    Lyf en goet al te samen
    Heb ick u niet verschoont,
    Mijn broeders hooch van Namen
    Hebbent u oock vertoont:
    Graef Adolff is ghebleven
    In Vriesland in den slaech,
    Syn Siel int ewich Leven
    Verwacht den Jongsten dach.

    Edel en Hooch gheboren
    Van Keyserlicken Stam:
    Een Vorst des Rijcks vercoren
    Als een vroom Christen man,
    Voor Godes Woort ghepreesen
    Heb ick vrij onversaecht,
    Als een Helt sonder vreesen
    Mijn edel bloet ghewaecht.

    Mijn Schilt ende betrouwen
    Sijt ghy, o Godt mijn Heer,
    Op u soo wil ick bouwen
    Verlaet mij nimmermeer:
    Dat ick doch vroom mach blijven
    V dienaer taller stondt,
    Die Tyranny verdrijven,
    Die my mijn hert doorwondt.

    Van al die my beswaren,
    End mijn Vervolghers zijn,
    Mijn Godt wilt doch bewaren
    Den trouwen dienaer dijn:
    Dat sy my niet verrasschen
    In haren boosen moet,
    Haer handen niet en wasschen
    In mijn onschuldich bloet.

    Als David moeste vluchten
    Voor Saul den Tyran:
    Soo heb ick moeten suchten
    Met menich Edelman:
    Maer Godt heeft hem verheven
    Verlost uit alder noot,
    Een Coninckrijk ghegheven
    In Israel seer groot.

    Na tsuer sal ick ontfanghen
    Van Godt mijn Heer dat soet,
    Daer na so doet verlanghen
    Mijn Vorstelick ghemoet:
    Dat is dat ick mach sterven
    Met eeren in dat Velt,
    Een eewich Rijck verwerven
    Als een ghetrouwe Helt.

    Niet doet my meer erbarmen
    In mijnen wederspoet,
    Dan dat men siet verarmen
    Des Conincks Landen goet,
    Dat van de Spaengiaerts crencken
    O Edel Neerlandt soet,
    Als ick daer aen ghedencke
    Mijn Edel hert dat bloet.

    Als een Prins op gheseten
    Met mijner Heyres cracht,
    Van den Tyran vermeten
    Heb ick den Slach verwacht,
    Die by Maestricht begraven
    Bevreesden mijn ghewelt,
    Mijn ruyters sach men draven.
    Seer moedich door dat Velt.

    Soo het den wille des Heeren
    Op die tyt had gheweest,
    Had ick gheern willen keeren
    Van v dit swear tempeest:
    Maer de Heer van hier boven
    Die alle dinck regeert.
    Diemen altijd moet loven
    En heeftet niet begheert.

    Seer Prinslick was ghedreven
    Mijn Princelick ghemoet,
    Stantvastich is ghebleven
    Mijn hert in teghenspoet,
    Den Heer heb ick ghebeden
    Van mijnes herten gront,
    Dat hy mijn saeck wil reden,
    Mijn onschult doen bekant.

    Oorlof mijn arme Schapen
    Die zijt in grooten noot,
    V Herder sal niet slapen
    Al zijt ghy nu verstroyt:
    Tot Godt wilt v begheven,
    Syn heylsaem Woort neemt aen,
    Als vrome Christen leven,
    Tsal hier haest zijn ghedaen.

    Voor Godt wil ick belijden
    End zijner grooter Macht,
    Dat ick tot gheenen tijden
    Den Coninck heb veracht:
    Dan dat ick Godt den Heere
    Der hoochster Maiesteyt,
    Heb moeten obedieren,
    Inder gherechticheyt.

    Acróstico
    WILLEM VAN NASSOV

    Neerlandés moderno

    Wilhelmus van Nassouwe
    ben ik, van Duitsen bloed,
    den vaderland getrouwe
    blijf ik tot in den dood.
    Een Prinse van Oranje
    ben ik, vrij onverveerd,
    den Koning van Hispanje
    heb ik altijd geëerd.

    In Godes vrees te leven
    heb ik altijd betracht,
    daarom ben ik verdreven,
    om land, om luid gebracht.
    Maar God zal mij regeren
    als een goed instrument,
    dat ik zal wederkeren
    in mijnen regiment.

    Lijdt u, mijn onderzaten
    die oprecht zijt van aard,
    God zal u niet verlaten,
    al zijt gij nu bezwaard.
    Die vroom begeert te leven,
    bidt God nacht ende dag,
    dat Hij mij kracht zal geven,
    dat ik u helpen mag.

    Lijf en goed al te samen
    heb ik u niet verschoond,
    mijn broeders hoog van namen
    hebben 't u ook vertoond:
    Graaf Adolf is gebleven
    in Friesland in de slag,
    zijn ziel in 't eeuwig leven
    verwacht de jongste dag.

    Edel en hooggeboren,
    van keizerlijke stam,
    een vorst des rijks verkoren,
    als een vroom christenman,
    voor Godes woord geprezen,
    heb ik, vrij onversaagd,
    als een held zonder vreze
    mijn edel bloed gewaagd.

    Mijn schild ende betrouwen
    zijt Gij, o God mijn Heer,
    op U zo wil ik bouwen,
    verlaat mij nimmermeer.
    Dat ik doch vroom mag blijven,
    uw dienaar t'aller stond,
    de tirannie verdrijven
    die mij mijn hart doorwondt.

    Van al die mij bezwaren
    en mijn vervolgers zijn,
    mijn God, wil doch bewaren
    de trouwe dienaar dijn,
    dat zij mij niet verrassen
    in hunne boze moed,
    hun handen niet en wassen
    in mijn onschuldig bloed.

    Als David moeste vluchten
    voor Sauel den tiran,
    zo heb ik moeten zuchten
    als menig edelman.
    Maar God heeft hem verheven,
    verlost uit alder nood,
    een koninkrijk gegeven
    in Israël zeer groot.

    Na 't zuur zal ik ontvangen
    van God mijn Heer het zoet,
    daarnaar zo doet verlangen
    mijn vorstelijk gemoed:
    dat is, dat ik mag sterven
    met ere in dat veld,
    een eeuwig rijk verwerven
    als een getrouwe held.

    Niets doet mij meer erbarmen
    in mijne wederspoed
    dan dat men ziet verarmen
    des Konings landen goed.
    Dat u de Spanjaards krenken,
    o edel Neerland zoet,
    als ik daaraan gedenke,
    mijn edel hart dat bloedt.

    Als een prins opgezeten
    met mijner heireskracht,
    van de tiran vermeten
    heb ik de slag verwacht,
    die, bij Maastricht begraven,
    bevreesden mijn geweld;
    mijn ruiters zag men draven
    zeer moedig door dat veld.

    Zo het de wil des Heren
    op die tijd was geweest,
    had ik geern willen keren
    van u dit zwaar tempeest.
    Maar de Heer van hierboven,
    die alle ding regeert,
    die men altijd moet loven,
    Hij heeft het niet begeerd.

    Zeer christlijk was gedreven
    mijn prinselijk gemoed,
    standvastig is gebleven
    mijn hart in tegenspoed.
    De Heer heb ik gebeden
    uit mijnes harten grond,
    dat Hij mijn zaak wil redden,
    mijn onschuld maken kond.

    Oorlof, mijn arme schapen
    die zijt in grote nood,
    uw herder zal niet slapen,
    al zijt gij nu verstrooid.
    Tot God wilt u begeven,
    zijn heilzaam woord neemt aan,
    als vrome christen leven,—
    't zal hier haast zijn gedaan.

    Voor God wil ik belijden
    en zijne grote macht,
    dat ik tot gene tijden
    de Koning heb veracht,
    dan dat ik God de Here,
    de hoogste Majesteit,
    heb moeten obediëren
    in de gerechtigheid.

     
    WILLEM VAN NAZZOV

    Traducción no oficial

    Yo soy Guillermo de Nassau
    de sangre germana,
    me mantendré leal a mi patria
    hasta el día en el que muera.
    Yo soy un príncipe de Orange,
    libre e impávido,
    al Rey de España
    siempre he honrado.

    Siempre he intentado
    vivir con temor a Dios
    por esa razón fui rechazado
    privado de tierra y pueblo
    pero Dios ha de guiarme
    como a un buen instrumento,
    para que retorne
    a mi pueblo.

    Sean pacientes, súbditos míos,
    que sois justos y buenos,
    Dios no ha de abandonaros
    aunque ya estáis sobrecogidos.
    Quien intente vivir en piedad
    debe orar a Dios noche y día,
    para que Él me pueda dar fuerza
    para que yo pueda ayudar.

    No salvé
    mi vida ni mis posesiones,
    mis hermanos de altos nombres,
    también lo han demostrado:
    el conde Adolfo se quedó atrás
    en Frisia en la batalla,
    él ha de esperar el día más joven
    de la vida eterna.

    Yo nací noble y con alteza,
    de ascendencia imperial,
    elegido como un señor del imperio
    como un cristiano piadoso.
    Alabando las palabras de Dios,
    libre e intrépido
    y como un héroe sin temores
    he vertido mi noble sangre.

    Tú eres, Dios mi Señor,
    mi escudo y confianza
    deseo construir ante ti
    nunca me dejes otra vez:
    para que pueda mantenerme piadoso
    y ser tu sirviente por siempre,
    y alejar la tiranía
    que hiere mi corazón.

    De todos quienes me odian
    y son mis acusadores
    mi Dios solamente mantendrá
    a sus sirvientes leales:
    para que ellos no puedan sorprenderme
    con intenciones iracundas
    no dejes que se laven sus manos
    en mi sangre inocente.

    Como David que tuvo que huir
    por culpa de Saúl el tirano

    he tenido que suspirar
    Y conmigo, muchos otros nobles:
    pero Dios levantó a David
    de todos sus sufrimientos
    le dio un reino
    en Israel
    bastante grande.

    Luego del amargo gusto he de recibir
    de Dios, el Señor, el dulce gusto
    de ahí mi presencia señorial
    demanda una cosa noble:
    que pueda yo morir
    con honor en el campo
    forjando un imperio eterno
    como un fiel héroe.

    Nada me hiere más
    incluso en mi prisa
    que veamos las tierras del rey
    completamente empobrecidas.
    Cuando pienso en los españoles
    desgarrándote, oh nobles Países Bajos dulces,
    mi muy noble corazón
    sangra fuertemente.

    Montando (un caballo) como un príncipe
    yo aguardé la batalla
    con mi fuerza señorial
    aunque yo estaba lejos del tirano
    aquellos que están sepultados en Maastricht
    temieron mi violencia.
    Mis jinetes podían verse galopando
    muy valientemente a través del campo.

    Entonces fue la voluntad del Señor
    aunque a mí me hubiera gustado
    cambiar el rumbo en ese momento
    de tu gran tempestad.
    Pero el Señor desde arriba
    que gobierna todas las cosas
    y quien siempre debe ser alabado
    no lo quiso así.

    Como un príncipe
    mi ejército fiel se mantuvo firme valientemente
    aunque mi corazón
    se enfrentaba ante la adversidad.
    Le oré al Señor
    desde lo profundo de mi corazón
    que pudiera salvarme de mi contienda
    y hacer conocer mi inocencia.

    No os preocupéis, mis pobres ovejas
    vosotros, que estáis en gran necesidad.
    Vuestro pastor no dormirá
    aunque ahora estéis dispersos,
    pues Dios tendrá misericordia sobre vosotros.
    Si leéis sus palabras salvadoras
    y vivís como cristianos piadosos
    pronto todo terminará.

    Ante Dios deseo jurar,
    al frente de su gran poder,
    que yo nunca, jamás
    odié al rey (de España):
    pero que he tenido que obedecer
    a Dios, la más alta majestad
    en toda la eternidad
    y en toda la justicia.

     
    Guillermo de Nassau

    Referencias[editar]

    1. «¿Cuál es el himno nacional más antiguo del mundo?». Heraldo. 16 de junio de 2017. Consultado el 7 de enero de 2020. 
    2. Richardson, Jack (7 de junio de 2019). «Kimigayo: A guide to Japan’s controversial national anthem». Japan Today (en inglés). Consultado el 7 de enero de 2020. 
    3. Peregil, Francisco (23 de junio de 2014). «Los himnos también juegan su Mundial». El País. Consultado el 7 de enero de 2020. 
    4. a b Cervera, César (19 de noviembre de 2014). ««Al Rey de España he honrado»: ¿por qué el himno de Holanda cita a nuestro Monarca?». ABC. Consultado el 7 de enero de 2020. 
    5. «Een nieu Geusen lieden boecxken». Biblioteca Real Neerlandesa (en inglés). Archivado desde el original el 11 de junio de 2020. Consultado el 7 de enero de 2020. 
    6. «Holanda canta su derrota contra el 'tirano' español». RTVE. 9 de julio de 2010. Consultado el 7 de enero de 2020. 

    Enlaces externos[editar]