Celadon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een vaas in de kleur celadon.

Celadon is keramiek met een groene glazuur. Toen tijdens het bakproces as op het aardewerk terechtkwam, reageerde dat met de klei en leverde een plek met een wonderlijke groen/blauwe glazuur.

In Oost-Azië werd al in de 9e eeuw (Tang-dynastie) een hard gebakken porseleinachtig steengoed geproduceerd, bedekt met een veldspaatglazuur die een kleine hoeveelheid ijzeroxide bevatte. Door reducerend te stoken op een hoge temperatuur van circa 1200-1280 graden Celsius kleurde het glazuur groen tot blauwgroen, waarbij allerlei effecten bereikt konden worden door de mate van reductie, de hoeveelheid ijzeroxide en verdere toevoegingen aan het glazuur. Versieringen konden worden geappliceerd (al dan niet met glazuur bedekt), ingegrift, gekamd, ingelegd of ingedrukt. In de 12e eeuw (Song-dynastie) was de techniek op zijn hoogtepunt.

Celadon was een van de eerste soorten keramiek die op grote schaal door de Chinezen voor de export werden vervaardigd. Tijdelijke onderbrekingen of competitie leidden tot eigen producties in Vietnam, Thailand en Japan. Het fraaiste celadon komt uit Korea. Zeer zeldzaam is het blauwgroene Ru yao. Een penselenschaaltje in deze techniek bevindt zich in Museum Het Princessehof te Leeuwarden.

Varia[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Celadon van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.