Şafak Pavey

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Şafak Pavey
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1976
Ankara

Zastępca przewodniczącego Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji
Okres

od 9 lipca 2015
do 1 października 2015

Przynależność polityczna

Republikańska Partia Ludowa

deputowana Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji
Okres

od 12 czerwca 2011

Przynależność polityczna

Republikańska Partia Ludowa

Strona internetowa

Şafak Pavey (ur. 10 lipca 1976 w Ankarze, Turcja) – turecka polityk, dyplomata i dziennikarka. Deputowana do Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji z ramienia największej partii opozycyjnej Republikańskiej Partii Ludowej (CHP). Członek Komitetu Praw Osób Niepełnosprawnych Organizacja Narodów Zjednoczonych[1]. Laureatka nagrody International Women of Courage Award przyznanej przez Departament Stanu Stanów Zjednoczonych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Ankarze jako córka Ayşe Önal, znanej dziennikarki i pisarki. W 1994 przeprowadziła się z mężem do Szwajcarii, by studiować film i sztukę. 24 maja 1996 straciła lewą rękę i lewą nogę w wypadku kolejowym w Zurychu. Wpadła między peron 13 a ruszający pociąg. Rok później przeniosła się do Londynu, by kontynuować studia. Studiowała stosunki międzynarodowe na University of Westminster, a następnie skończyła studia podyplomowe w London School of Economics[2].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pracowała z biurze Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców, gdzie była odpowiedzialna za relacje międzynarodowe i pomoc humanitarną takich krajach, jak Algieria, Egipt, Iran, Libia czy Syria. Była rzecznikiem prasowym UNHCR na Europę Środkową z siedzibą na Węgrzech. Później jako szefowa biura sekretariatu konwencji praw człowieka Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Praw Człowieka[3]

Była felietonistką armeńskiego dwujęzycznego tygodnika „Agos” wydawanego w Turcji. Wspólnie z matką napisała książkę 13 Numarali Peron (Peron numer 13) opisującą wypadek, w którym została okaleczona. Współpracowała z laureatką Pokojowej Nagrody Nobla Szirin Ebadi przy jej książce Historia i dokumentacja praw człowieka w Iranie[4]

Po 15 latach za granicą powróciła w 2011. W 2012 została wybrana do Parlamentu z okręgu Stambuł z ramienia Republikańskiej Partii Ludowej jako pierwsza niepełnosprawna kobieta[5].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. CHP’s Pavey elected to UN committee. Hurriyet Daily News, 2012-09-13. [dostęp 2016-05-24]. (ang.).
  2. Jenny White: Citizen Pavey. 3 Quarks Daily, 2011-06-20. [dostęp 2016-05-24]. (ang.).
  3. Leo Dobbs, Haude Morel: Q&A: Refugee worker turns a disability into an advantage. Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców, 2007-11-30. [dostęp 2016-05-24]. (ang.).
  4. Szirin Ebadi: Refugee Rights in Iran. ISBN 978-0-86356-678-3.
  5. Anna Sussman: Firebrand Lawmaker Fights for the Rights of the Disabled. Pulitzer Center for Crisis Reporting, 2011-06-16. [dostęp 2016-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-17)]. (ang.).
  6. 2012 International Women of Courage Award Winners. Departament Stanu USA, 2012-03-05. [dostęp 2016-05-24]. (ang.).
  7. Safak Pavey, Turkey. Departament Stanu USA, 2012-03-05. [dostęp 2016-05-24]. (ang.).
  8. Secularist of the Year awarded to Turkish MP, Safak Pavey. National Secular Society, 2014-03-29. [dostęp 2016-05-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]