Bam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Panorama miasta
Bam
‏بم‎
ilustracja
Państwo

 Iran

Ostan

Kerman

Wysokość

1 059 m n.p.m.

Populacja (2006)
• liczba ludności


73 823

Nr kierunkowy

0344

Położenie na mapie Iranu
Mapa konturowa Iranu, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bam”
Ziemia29°06′N 58°21′E/29,100000 58,350000
Bam i jego krajobraz kulturowy[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Iran

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, III, IV, V

Numer ref.

1208

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2004
na 28. sesji

Dokonane zmiany

2007

Obiekt zagrożony

2004

Bam (pers. ‏بم‎) – miasto położone w pustynnym rejonie południowo-wschodniego Iranu, w prowincji Kerman. Znane na świecie dzięki ruinom starożytnego miasta Arg-é-Bam. W 2004 krajobraz kulturowy miasta Bam został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].

Miasto założone zostało za czasów dynastii Sasanidów (225–651). Rozwijało się dzięki pielgrzymom odwiedzającym zoroastryjską świątynię ognia (pochodzącą z początków panowania wspomnianej dynastii) oraz dzięki więzom ekonomicznym i handlowym - było ważnym centrum na jedwabnym szlaku. Znane też było jako znaczący producent tekstyliów cenionych zwłaszcza w świecie islamu. Bam zaczął tracić na znaczeniu po najeździe Afgańczyków w 1722. Miasto, w XIX wieku, opuszczone przez ludzi służyło jeszcze jako koszary dla armii aż do 1932. Intensywne prace restauracyjne rozpoczęto w 1953.

26 grudnia 2003 Bam został nawiedzony przez trzęsienie ziemi, w wyniku którego zniszczone zostało ponad 80% budynków miasta oraz starożytna cytadela. Zginęło ponad 26 tys. ludzi, a ponad 30 tys. zostało rannych. Iran zamierza z pomocą UNESCO i społeczności międzynarodowej odbudować twierdze i przywrócić jej dawną świetność[2].

W czerwcu 2008 roku temperatura osiągnęła równo 47 stopni co jest nowym rekordem ciepła dla tego miasta.

W mieście znajduje się port lotniczy Bam.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. UNESCO: Bam and its Cultural Landscape. [dostęp 2013-12-21]. (ang.).
  2. Henri Stierlin: Zabytki architektury obronnej. Warszawa: Wydawnictwo G+J RBA Sp. z o.o. & Co. Spółka Komandytowa. ISBN 83-60006-16-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]