Foxhound angielski
 Foxhound angielski | |
| Inne nazwy |
English Foxhound |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia |
Wielka Brytania[1] |
| Wymiary | |
| Wysokość |
53-60 cm |
| Masa |
30-34 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa VI, Sekcja 1, nr wzorca 159 |
Foxhound angielski – rasa psa należąca do grupy psów gończych i posokowców, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych. Podlega próbom pracy[1].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Głowa foxhounda angielskiego powinna być pełna, ale niezbyt ciężka. Czaszka szeroka, czoło wyraźne, pysk długi i dość szeroki, nos szeroki, o rozwartych nozdrzach. Uszy osadzone raczej nisko, wiszące, przylegające do policzków. Oczy ciemne, niezbyt duże, o przyjaznym spojrzeniu. Szyja długa, bez luźnej skóry, nie krótsza niż 25 cm (licząc od czaszki do barków). Klatka piersiowa głęboka, o dobrze wysklepionych żebrach, grzbiet prosty i równy, zad silny. Ogon osadzony dość wysoko, nie może być podkręcony. Nogi silne, proste, muskularne.
Niektóre samce hodowane na wystawy i pokazy są znacznie większe, a ich masa ciała przekracza 45 kg.
Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
Włos jest krótki, przylegający o barwie czarnej, białej lub brązowej, występujących najczęściej w różnych kombinacjach, czasem z domieszką żółtego. Znaczenie na wystawach ma symetryczne rozmieszczenie łat i plam.
Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]
Foxhound angielski jest psem myśliwskim – posłusznym, czujnym, przyjaźnie usposobionym do ludzi, koni i innych psów. Rasa ta jest towarzyska, wesoła i aktywna. Jako pies wyłącznie towarzyszący, niemający możliwości brania udziału w polowaniach, potrzebuje ruchu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 196. ISBN 83-7073-122-8.