Groenendael

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Groenendael
Ilustracja
Groenendael
Inne nazwy

Chien de Berger Belge, Belgian Shepherd Dog, Belgian Sheepdog

Kraj patronacki

Belgia

Wymiary
Wysokość

60-66 cm – optymalnie 62 cm (psy),
56-62 cm – optymalnie 58 cm (suki)

Masa

25-30 kg (psy),
20-25 kg (suki)

Klasyfikacja
FCI

Grupa I, Sekcja 1,
numer wzorca 15

AKC

Herding

ANKC

Grupa 5 – Working Dogs

CKC

Grupa 7 – Herding

KC(UK)

Pastoral

NZKC

Working

UKC

Grupa 6 – Herding

Wzorce rasy
Głowa groenendaela
Jedni z pierwszych przedstawicieli rasy, mają białe znaczenia w umaszczeniu

Groenendael – jeden z belgijskich psów pasterskich, obok malinoisa, tervuerena i laekenoisa, w zależności od narodowego klubu uznawanych za odrębne rasy psów (np. we Francji lub w Stanach Zjednoczonych, gdzie nazywany jest owczarkiem belgijskim – Belgian Sheepdog[1]) lub odmiany w obrębie rasy owczarek belgijski (np. w systematyce ras według FCI[2].), zaliczane do ras pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowane do sekcji psów pasterskich (owczarskich).

Groenendael został wyhodowany przez belgijskiego hodowcę Nicholasa Rose[3]. Oficjalnie rasa powstała pomiędzy 1891 a 1897[4]. Psy groenendaela są większe i masywniej zbudowane od suk. Podlegają próbom pracy[5].

Użytkowość[edytuj | edytuj kod]

Z uwagi na dużą sprawność, dzielność oraz wyśmienity węch, groenendaele służą w policji. Ponadto są znakomitymi tropicielami, ratownikami oraz przewodnikami niewidomych.

Przedstawiciele tej rasy osiągają sukcesy w "psich" sportach, m.in. w agility.

Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]

Włos czarny – długi, falisty – z dopuszczalnymi białymi znaczeniami na piersi ("krawat") i na palcach, także szare "portki" i rudawy nalot na sierści.

Charakter i usposobienie[edytuj | edytuj kod]

Pies o dużym temperamencie, energiczny i żywiołowy lecz może być bojaźliwy i niepewny jeżeli był źle socjalizowany i prowadzony. Potrzebuje stałego kontaktu z właścicielem, od którego należy wymagać doświadczenia i konsekwencji, gdyż psy tej rasy miewają skłonności do dominacji. Owczarki belgijskie są dobrymi i czujnymi stróżami, lubią pracę, są spostrzegawcze i pojętne. Są to psy wymagające specjalnej tresury (przez pozytywną stymulację) – czyli nie poprzez zmuszania psa do danych zachowań, ale uczenie go tych zachowań poprzez zachęcanie i nagradzanie. Pies niezbyt dobrze czuje się w mieszkaniach, szczególnie w sytuacjach gdy ma pracujących, nieobecnych przez cały dzień opiekunów.

Potrzebuje "zagrody" do pilnowania i dużo przestrzeni.

Pielęgnacja[edytuj | edytuj kod]

Groenendael linieje 1–2 razy w roku i jest to linienie bardzo obfite. W tym czasie psy wymagają intensywnego szczotkowania przez kilka dni. Jednak gdy większość czasu spędza w pomieszczeniach linieje przez cały rok. Pies tej rasy nie powinien być specjalnie przygotowywany do wystaw kynologicznych – ma wyglądać normalnie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Belgian Sheepdog. American Kennel Club. [dostęp 2011-05-23]. (ang.).
  2. Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras. (pdf)
  3. Bruce Fogle: Wielka encyklopedia: Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 83-7079-672-9.
  4. Wzorzec rasy FCI-Standard No 15/ 19.04.2002
  5. Wzorzec FCI nr 15 O. [dostęp 2018-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-08)].