Hala Kamińskiego
Hala Kamińskiego – polana podszczytowa, położona na wysokości ok. 1050 – 1100 m n.p.m. na północno-zachodnim stoku Magurki (1114 m) w Paśmie Przedbabiogórskim Beskidu Makowskiego, które według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski należy do Beskidu Makowskiego[1].
Nazwa polany, podobnie, jak nazwy wielu innych, pochodzi od zniekształconego nazwiska Kamieński, które występuje w pobliskich miejscowościach Przyborów i Koszarawa. Jeszcze do niedawna tętniła życiem pasterskim, wypasano tutaj owce. Na polanie stało kilka szałasów. Z powodów ekonomicznych pasterstwo na wysoko położonych polanach górskich stało się nieopłacalne i obecnie Hala Kamińskiego nie jest już wypasana, a szałasy zbutwiały. Jeśli nie zostaną podjęte przeciwdziałania (koszenie, usuwanie zadrzewień), polana podzieli los wielu innych polan beskidzkich, które już zarosły, lub zarastają lasem. Hala Kamieńskiego już dość znacznie zarosła młodymi świerkami, szczególnie w górnych partiach[2]. Ostatnio rozpoczęto jej koszenie, by zapobiec jej zalesieniu.
W górnych partiach Hali Kamińskiego zachowały się jeszcze okopy z 1944, wykonane przez Niemców przy pomocy miejscowej ludności. Nie zdążyli ich jednak wykorzystać, gdyż główny atak wojsk radzieckich poszedł innymi terenami[2].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Hucisko – Czerniawa Sucha – przełęcz Klekociny – Hala Kamińskiego – Przełęcz Jałowiecka Północna – Mała Babia Góra – Babia Góra – Kiczory
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.