Kaszta (władca Kusz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaszta
ilustracja
król Kusz
Okres

od 760 p.n.e.
do 747 p.n.e.

Dane biograficzne
Rodzeństwo

Alara

Dzieci

Pianchi,
Szabaka,
Abara,
Peksater,
Amenardis I

Kaszta – władca kuszycki w latach 760–747 p.n.e. Brat i następca pierwszego potwierdzonego w źródłach historycznych króla Kusz Alary. Był ojcem Pianchiego, Szabaki, Abary, Peksater oraz Amenardis I.

Stolicą królestwa za jego panowania była Napata. Podbił północną Nubię i rozpoczął ekspansję kuszycką na ziemie egipskie, uwieńczoną objęciem tronu przez jego syna Pianchiego, który zapoczątkował XXV dynastię kuszycką. Władza Kaszty sięgała na północy co najmniej do Asuanu, gdzie wystawiona została stela ku czci Chnuma z Elefantyny, na której znajduje się imię koronacyjne króla - MaatRe. Być może wpływy jego sięgały także do Tebaidy.

Ufundował[1] stelę w świątyni Chnuma na Elefantynie.

Tytulatura[edytuj | edytuj kod]

Królewski Protokół
prenomen lub imię tronowe:
M23
X1
L2
X1
N5U1Aa11
trl.: Maat-Re
tłum.: Sprawiedliwość-Re
nomen lub imię rodowe:
G39N5
D28M8V13
trl.: Kaszta

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Thomas Schneider: Leksykon Faraonów. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN SA, 2001, s. 161. ISBN 83-01-13479-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Praca zbiorowa, 2005, Wielka Historia Świata, t.3, Polskie Media Amer.Com, ss. 68-69, ISBN 83-7425-028-3.