Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Szóstce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
A/1287 z dnia 16.10.1995
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szóstka

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki

Parafia

Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Szóstce

Wezwanie

Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie gminy Drelów
Mapa konturowa gminy Drelów, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia51°52′51,6″N 22°46′53,5″E/51,881000 22,781528
Strona internetowa

Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Szóstcerzymskokatolicki kościół parafialny w Szóstce, wzniesiony jako prawosławna cerkiew.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew w Szóstce została zbudowana według projektu Wiktora Syczugowa w latach 1888-1890. Budowa świątyni została sfinansowana przez państwo[1]. W 1915 obiekt został porzucony, gdy prawosławni mieszkańcy Szóstki udali się na bieżeństwo. Cztery lata później opuszczoną świątynię przejął Kościół katolicki. Przez szesnaście lat był to kościół obrządku łacińskiego, następnie od 1931 cerkiew neounicka, jedna z dziesięciu takich placówek duszpasterskich w regionie. Po II wojnie światowej świątynia ponownie znalazła się w rękach katolików obrządku łacińskiego[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew w Szóstce została wzniesiona w stylu bizantyńsko-rosyjskim, na planie krzyża. Obiekt posiada jedną nawę skonstruowaną na planie kwadratu, zwieńczoną monumentalną pojedynczą kopułą na cylindrycznym bębnie[1]. Konstrukcja kopuły potęguje monumentalne wrażenie, jakie wywołuje niewielka rozmiarowo budowla[3]. Niższe ramiona krzyża są wyodrębnione ryzalitowo, każde z nich wzniesiono na planie prostokąta. Nad przedsionkiem cerkwi wznosi się dzwonnica zwieńczona hełmem[1], flankowana dwiema przyporami[3]. Pomieszczenie ołtarzowe świątyni zamknięte jest poligonalnie[1]. Całość dodatkowo zdobią fryzy arkadkowy i schodkowy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 150. ISBN 83-232-1463-8.
  2. Strona parafii
  3. a b c P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 97. ISBN 83-232-1463-8.