Metoda Riddersa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cztery pierwsze iteracje algorytmu, niebieska pozioma linia oznacza funkcję

Metoda Riddersaiteracyjna metoda numeryczna, służąca do rozwiązywania równań nieliniowych z jedną niewiadomą.

Metoda Riddersa jest to jedna z odmian metody fałszywych przybliżeń (łac. regula falsi). Opiera się ona na aproksymacji równania za pomocą funkcji eksponencjalnej. Algorytm ten gwarantuje, że punkt wyznaczony w kolejnej iteracji, będzie zawierał się w założonym przedziale. Wykorzystanie funkcji eksponenty do aproksymacji powoduje osłabienie niekorzystnego wpływu wypukłości funkcji aproksymowanej. Metoda ta jest prostsza w implementacji niż podobnie działające metody Brenta i Mullera, a jej zbieżność w porównaniu z analogicznymi metodami jest duża. Dokładność wartości rozwiązania metody zwiększa się dwukrotnie po dwóch iteracjach. Konieczność wyznaczenia dwóch wartości w każdej iteracji powoduje, że rząd zbieżności metody wynosi

Z racji tego, że jest to rodzaj reguly falsi spełnione muszą być następujące założenia: w przedziale istnieje jedno miejsce zerowe (pierwiastek), oraz że funkcja jest ciągła w przedziale

Przebieg algorytmu
  • Wyznaczamy środek przedziału:
  • Szukamy spełniającego równanie:
  • Otrzymujemy:
  • Stosujemy regule falsi, lecz nie do wartości i ale dla: i znajdując przy ich pomocy nowe
  • Sprawdzamy wartość jeżeli jest ona wystarczająco bliska 0 to algorytm kończy pracę, w innym wypadku koniec przedziału zostaje zastąpiony przez następuje ponowne przejście do punktu pierwszego. Iteracje powtarzamy, aż do uzyskania wartości satysfakcjonującej.

Przykładowe rozwiązanie[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze 4 iteracje na przykładzie funkcji:

Animacja przedstawia cztery pierwsze iteracje algorytmu

Iteracja nr 1

 
 
 

 

Iteracja nr 2

 
 
 

 

Iteracja nr 3

 
 
 

 

Iteracja nr 4

 
 
 

 


Jeżeli uznamy, że wynik 0,0415 jest wystarczającym przybliżeniem wartości 0 to algorytm kończy działanie, w przeciwnym wypadku kontynuujemy iteracje do uzyskania wartości satysfakcjonującej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]