Oleg Taktarow
 |
Ten artykuł od 2021-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |
| Pseudonim |
The Russian Bear (Rosyjski niedźwiedź) |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
183 cm |
| Masa ciała |
95 kg |
| Styl walki | |
| Zwycięstwa |
17 |
| Przez nokauty |
2 |
| Przez poddania |
14 |
| Przez decyzje |
1 |
| Porażki |
5 |
| Remisy |
2 |
| Nieodbyte |
0 |
Oleg Nikołajewicz Taktarow, ros. Оле́г Никола́евич Такта́ров (ur. 1967 w Sarow) – rosyjski zawodnik mieszanych sztuk walk wagi ciężkiej oraz aktor filmowy. Zwycięzca turnieju UFC 6. W 2014 był uczestnikiem sztafety niosącej ogień olimpijski przed XXII Igrzyskami Olimpijskimi w Soczi[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w mieście zamkniętym Arzamas-16 (aktualnie Sarow) w ZSRR. W wieku dwunastu lat zaczął trenować judo i sambo. Później jego rodzina przeniosła się do miasta Gorki (aktualnie Niżny Nowogród)[2].
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Zadebiutował w MMA w Rydze na zawodach White Dragon w 1993. W lipcu 1995 wygrał jeden z turniejów UFC 6 w Stanach Zjednoczonych, pokonując w finale Davida Abbotta. W 1996 walczył na galach organizacji Pancrase w Japonii i Brazylii. W 1998 wygrał zawody w Ałmaty. Do MMA wrócił w 2001 na jednorazowy pojedynek. W 2007 ponownie stanął w ringu z byłym zawodnikiem UFC i PRIDE Johnem Marshem na gali BodogFIGHTS, walcząc pierwszy raz w rodzinnym kraju. W 2008 roku w Atlantic City zmierzył się z dwukrotnym tryumfatorem 4-osobowych turniejów UFC Markiem Kerrem. Potem definitywnie zawiesił karierę sportową i skupił się na aktorstwie.
Jest jedynym zawodnikiem z Rosji i jednym z trzech Europejczyków, któremu udało się zdobyć jakiekolwiek trofeum w UFC.
Podczas gali UFC 45 w listopadzie 2003 znalazł się w TOP 10 najpopularniejszych zawodników w historii UFC[3].
Kariera aktorska[edytuj | edytuj kod]
Karierę aktorską rozpoczął w 1997 roku. Zagrał do tej pory w 31 filmach[4], m.in. w Bad Boys II, Miami Vice oraz Predators, 7 serialach i kilkukrotnie podkładał głos w grach komputerowych m.in. Battlefield 3.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Эстафета олимпийского огня. Нижний Новгород. taktarov.org. [dostęp 2014-01-08]. (ros.).
- ↑ Oleg Taktarov – biografia. knucklepit.com. (ang.).
- ↑ UFC 45: Revolution. fighttimes.com. [dostęp 2008]. (ang.).
- ↑ Oleg Taktarov – filmografia. imdb.com. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona O. Taktarowa (ros.)
- Statystyki i lista walk zawodowych
- Oleg Taktarov w bazie IMDb (ang.)
- Oleg Taktarov w bazie Filmweb