Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia
Przemienienia Pańskiego
w Sanoku
Fara
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Sanok

Adres

ul. Grzegorza z Sanoka 5
38-500 Sanok

Data powołania

przed 1339

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

Przemyska

Dekanat

Sanok I

Kościół parafialny

Przemienienia Pańskiego

Filie

• Sanok – Rektorat pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego
Płowcepw. Matki Bożej Anielskiej
Stróże Małepw. Matki Bożej Bolesnej

Proboszcz

ks. dr Roman Froń

Wezwanie

Przemienienie Pańskie

Wspomnienie liturgiczne

6 sierpnia

Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „ParafiaPrzemienienia Pańskiegow Sanoku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaPrzemienienia Pańskiegow Sanoku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ParafiaPrzemienienia Pańskiegow Sanoku”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „ParafiaPrzemienienia Pańskiegow Sanoku”
Ziemia49°33′37,2″N 22°12′16,2″E/49,560333 22,204500
Strona internetowa
Pieczęć parafii z 1911
Budynek plebanii parafii
Kaplica rektoralna pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Sanoku
Kaplica filialna pw. Matki Bożej Anielskiej w Płowcach

Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku − parafia rzymskokatolicka w Sanoku, w dekanacie Sanok I w archidiecezji Przemyskiej[1].

Parafia funkcjonuje przy kościele Przemienienia Pańskiego w Sanoku. Obejmuje swoim zasięgiem dzielnicę Sanoka, Śródmieście.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Sanok jako gród warowny był wzmiankowany już w 1150 roku, a w 1339 roku książę Jerzy II lokował miasto na prawie magdeburskim. Prawdopodobnie pierwszy drewniany kościół pw. św. Michała Archanioła ufundował król Kazimierz Wielki. Parafia w Sanoku powstała przed 1339 rokiem. Drugi kościół murowany ufundował król Władysław Jagiełło, który 2 maja 1417 roku zawarł w nim związek małżeński z Elżbietą Pilecką–Granowską.

Od 1380 roku w Sanoku była wzmiankowana szkoła parafialna, której wiele wychowanków studiowało na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, a byli to m.in.: Grzegorz z Sanoka, późniejszy arcybiskup lwowski i wybitny humanista XV wieku oraz Jan Grodek z Sanoka, profesor na Wydziale Prawa i dziewięciokrotny rektor Uniwersytetu.

W 1723 roku powołano kolegium księży mansjonarzy, ufundowane przez ks. Franciszka Józefa Goźlińskiego,a kościół został podniesiony do godności prepozytury. W latach 1680 i 1782 kościół był zniszczony przez pożar. W 1788 roku na polecenie władz austriackich mury kościoła zostały rozebrane.

Przez ponad 100 lat proboszczowie parafii odprawiali msze święte w kościele oo. Franciszkanów. W latach 1874–1886 staraniem proboszcza ks. Franciszka Salezego Czaszyńskiego, zbudowano obecny murowany kościół, według projektu arch. inż. Józefa Braunseisa. 19 grudnia 1886 roku ks. Franciszek Czaszyński poświęcił kościół, a na pasterkę odprawiono pierwszą mszę świętą. Po wykonaniu prac wykończeniowych, 12 czerwca 1897 roku bp Jakub Glazer dokonał konsekracji kościoła[2][3][4].

W marcu 1945 roku spod administracji parafialnej wyłączono Posadę i Zahutyń. W przeszłości do parafii należała także dzielnica Dąbrówka oraz podsanockie wsie: Sanoczek, Czerteż, Międzybrodzie, Trepcza, zaś w 1969 roku nastąpił podział parafii, w wyniku którego powstały Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego i Parafia Najświętszej Maryi Panny[5].

Na terenie parafii jest 9560 wiernych[6].

Kościoły[edytuj | edytuj kod]

  • Płowce – W 1871 zbudowano małą kamienną kapliczkę, z fundacji parafian: Józefa Kobiela, Antoniego Rygliszyna i Antoniego Suskiego. W 1952 roku kapliczkę rozebrano, a w jej miejscu zbudowano kaplicę murowaną, którą poświęcił ks. prał. Antoni Porębski. W latach 60. XX wieku kaplicę rozbudowano i umieszczono w niej punkt katechetyczny. 23 września 1979 roku ks. prał. Adam Sudoł odprawił pierwszą mszę świętą. Od 10 września 1995 roku ks. prał. Marian Burczyk rozpoczął regularne odprawianie mszy świętych, a następnie podjęto decyzję o rozbudowie kaplicy. We wrześniu i październiku rozbudowano kaplicę i 1 listopada z kaplicy wyszła pierwsza procesja na miejscowy cmentarz. 13 października 1996 roku bp Stefan Moskwa poświęcił kaplicę.

W kaplicy znajduje się niewiadomego pochodzenia obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, zwanej „Anielską”. W kaplicy znajduje się również kopia Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej[7].

Zasięg parafii[edytuj | edytuj kod]

Parafia obejmuje swoim zasięgiem dzielnicę Śródmieście oraz Zatorze. Konkretnie są to posesje położone przy następujących ulicach: Asnyka, Baczyńskiego, Boczna, Broniewskiego, Brzechwy, Brzozowa, Cicha, Ciepła, Cerkiewna (numery nieparzyste), Daszyńskiego, Dąbrowiecka, Dąbrowskiej, Dmowskiego, Fredry, Feliksa Gieli, Głogowa, Bartosza Głowackiego, Górna, Jana Grodka, Grunwaldzka, Grzegorza z Sanoka, Heweliusza, Iwaszkiewicza, Jagiellońska (numery parzyste), Jagodowa, Jarzębinowa, Jasna, Jezierskiego, Doktora Jordana, Berka Joselewicza, Kaczkowskiego, Kasprowicza, Kazimierza Wielkiego, Kenara, Kolberga, Konarskiego, Konopnickiej, Kopernika, Kościuszki, Krakowska (nr 8, 12, 14), Krucza, Krzywa, Lenartowicza, Leśmiana, 3 Maja (numery parzyste), Łazienna, Matejki, Niedzielskiego, Plac św. Michała, Malinowa, Adama Mickiewicza (do numeru 28), Aleksandra Mniszek-Tchorznickiego, Modrzewskiego, Nałkowskiej, Niecała, Norwida, 2 Pułku Strzelców Podhalańskich, Okołowiczówka, Osiedle, 800-lecia, Parkowa, Pigonia, Piłsudskiego, Plater Emilii, Płowiecka, Pogodna, Polna, Południowa, Poziomkowa, Pszenna, Rolna, Rymanowska, Rynek (numery 1-3), Sielska, Sienkiewicza, Sikorskiego, Juliusza Słowackiego, Jana III Sobieskiego, Stara, Stawiska, Struga, Szczudliki, Szkolna, Szopena, Śniegowa, Środkowa, Traugutta, 1000-lecia, Wałowa, Wańkowicza, Warzywna, Wąska, Wesoła, Wiejska, Wiktora, Winna, Wyki, Zacisze, Zagrody, Zamenhofa, Zamkowa (numery 13 i 15), Zapolskiej, Zaułek Dobrego Wojaka Szwejka, Za Potokiem, Doktora Jana Zigmunda, Żwirki i Wigury (numery nieparzyste) i Żydowska[6].

Parafia obejmuje także dwie wsie: Płowce oraz Stróże Małe (dekretem z 14 sierpnia 1958 włączona do parafii[10]).

Obecnie na terenie parafii znajduje się rektorat pw. Św. Maksymiliana Kolbego oraz dwie kaplice dojazdowe w Płowcach i Stróżach Małych.


Proboszczowie i kapłani[edytuj | edytuj kod]

W parafii posługiwali m.in. ks. Szymon Zuzak, ks. Maurycy Turkowski, ks. dr Jan Trznadel, ks. dr Józef Drozd, ks. Ludwik Stanisławczyk, ks. Szymon Korpak, ks. Józef Opioła, ks. Franciszek Witeszczak, ks. Jakub Mikoś, ks. kan. Paweł Rabczak, ks. Antoni Wołek, ks. kap. Roman Kostikow[103][104].

Rodakiem tej parafii jest ks. Antoni Dobrzański, powstaniec krakowski.

Grupy parafialne[edytuj | edytuj kod]

4 listopada 1906 ukonstytuowała się Rada Parafialna, której przewodniczącym został wybrany na trzy lata Wilhelm Szomek, zastępcą ks. dr. Józef Drozd, sekretarzem Ludwik Groniecki, a skarbnikiem Władysław Beksiński[105].

Przy parafii podjęły działalność: Akcja Katolicka, Róże Różańcowe, Ruch Apostolstwa Młodzieży, Ruch Światło-Życie, Neokatechumenat, Domowy Kościół, Liturgiczna Służba Ołtarza, Krucjata Eucharystyczna, Klub Inteligencji Katolickiej, Grupa Modlitwy Św. Ojca Pio, Rycerstwo Niepokalanej, Zespół SOUL, RAM, Koło Rodziny Radia Maryja, Duszpasterstwo głuchoniemych, Duszpasterstwo niepełnosprawnych (Muminki), Parafialna Rada Duszpasterska.

Raz w miesiącu, w środę, odprawiana jest msza w rycie trydenckim.

Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

Plebania[edytuj | edytuj kod]

Od 10 maja 1981 do 15 kwietnia 1989 kancelaria parafialna funkcjonowała w kamienicy przy ówczesnej ul. J. Dąbrowskiego 10[107][108]. Obecna plebania parafii położona jest w osobnym budynku przy południowej stronie kościoła, pod adresem ulicy Grzegorza z Sanoka 5[109]. Za wykonanie projektu plebanii odpowiadał inż. Bogusław Hofbauer, zaś budynek zyskał przydomek „sanocki belweder[110].

Inne informacje[edytuj | edytuj kod]

W 1961 proboszcz parafii ks. Antoni Porębski nabył od Jerzego Orawca kamienicę przy ul. Jana III Sobieskiego 10[111][112]. W tamtejszej kamienicy pod numerem 10 oraz w budynku przy ulicy Juliusza Słowackiego stworzono ochronki dla dzieci (pierwsza pod nazwą Ochronka im. Błogosławionego Edmunda Bojanowskiego Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP, druga Ochronka im. Dzieciątka Jezus, które prowadzą siostry zakonne służebniczki starowiejskie[113].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  2. Rys historyczny parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku
  3. Historia kościola
  4. Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 451-452) ISSN 1233-4685
  5. Halina Więcek: Kalendarium (1920-2004). W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 264. ISBN 83-919305-6-4.
  6. a b Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 298-299) ISSN 1429-6314
  7. Kaplica w Płowcach
  8. Edward Zając: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. W stulecie konsekracji 1897-1997. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1997, s. 84. ISBN 83-905046-4-2.
  9. Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 13, 23.
  10. Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 10.
  11. Cathalogus Universi Cleri Dioecesani Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1829). Przemyśl: 1829, s. 29.
  12. Cathalogus Universi Cleri Dioecesani Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1830). Przemyśl: 1830, s. 32.
  13. Cathalogus Universi Cleri Dioecesani Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1831). Przemyśl: 1831, s. 26.
  14. Cathalogus Universi Cleri Dioecesani Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1832). Przemyśl: 1832, s. 24.
  15. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1833). Przemyśl: 1833, s. 23.
  16. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1834). Przemyśl: 1834, s. 26.
  17. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1835). Przemyśl: 1835, s. 27.
  18. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1836). Przemyśl: 1836, s. 27.
  19. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1837). Przemyśl: 1837, s. 29.
  20. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1838). Przemyśl: 1838, s. 26.
  21. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1839). Przemyśl: 1839, s. 23.
  22. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1840). Przemyśl: 1840, s. 27.
  23. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1841). Przemyśl: 1841, s. 29.
  24. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1842). Przemyśl: 1842, s. 34.
  25. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1845). Przemyśl: 1845, s. 39.
  26. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1846). Przemyśl: 1846, s. 41.
  27. Brak dostępnych Szematyzmów z lat 1847–1852.
  28. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1853). Przemyśl: 1853, s. 40.
  29. a b Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1855). Przemyśl: 1855, s. 40.
  30. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1857). Przemyśl: 1857, s. 38.
  31. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1858). Przemyśl: 1858, s. 37.
  32. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1859). Przemyśl: 1859, s. 36.
  33. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1860). Jasło: 1860, s. 39.
  34. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1862. Jasło: 1861, s. 40.
  35. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1866. Jasło: 1865, s. 72.
  36. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1867. Jasło: 1866, s. 72.
  37. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1868. Jasło: 1867, s. 74.
  38. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1869). Jasło: 1868, s. 74.
  39. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1874). Jasło: 1873, s. 76.
  40. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1875). Jasło: 1874, s. 77.
  41. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1877). Jasło: 1876, s. 178.
  42. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1878). Jasło: 1877, s. 184.
  43. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1879). Jasło: 1878, s. 184.
  44. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1880). Jasło: 1879, s. 186.
  45. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1881). Jasło: 1880, s. 187.
  46. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1882). Jasło: 1881, s. 187.
  47. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1883). Przemyśl: 1882, s. 199.
  48. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1886. Przemyśl: 1885, s. 207.
  49. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1887). Przemyśl: 1886, s. 207.
  50. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1888). Przemyśl: 1888, s. 216.
  51. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1889). Przemyśl: 1888, s. 230.
  52. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1890). Przemyśl: 1889, s. 230.
  53. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1891. Przemyśl: 1890, s. 244.
  54. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1892). Przemyśl: 1891, s. 244.
  55. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1893. Przemyśl: 1892, s. 231.
  56. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1894. Przemyśl: 1894, s. 231.
  57. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1895. Przemyśl: 1895, s. 231.
  58. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1896. Przemyśl: 1896, s. 225.
  59. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1897. Przemyśl: 1896, s. 225.
  60. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1898. Przemyśl: 1897, s. 225.
  61. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1899. Przemyśl: 1898, s. 225.
  62. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1900. Przemyśl: 1899, s. 229.
  63. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1901. Przemyśl: 1901, s. 229.
  64. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1902. Przemyśl: 1901, s. 229.
  65. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1903. Przemyśl: 1902, s. 229.
  66. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1904. Przemyśl: 1903, s. 243.
  67. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1905. Przemyśl: 1904, s. 243.
  68. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1906. Przemyśl: 1905, s. 243.
  69. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1907. Przemyśl: 1906, s. 243.
  70. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1909. Przemyśl: 1908, s. 244.
  71. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1910. Przemyśl: 1909, s. 255.
  72. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1911. Przemyśl: 1910, s. 257.
  73. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1912. Przemyśl: 1911, s. 264.
  74. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1913). Przemyśl: 1912, s. 226.
  75. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1914). Przemyśl: 1913, s. 230.
  76. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1917). Przemyśl: 1916, s. 216.
  77. Elenchus Cleri Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1924. Przemyśl: 1924, s. 72.
  78. Schematismus Universi Venerabilis Cleri saecularis et regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1928. Przemyśl: 1928, s. 139.
  79. Schematismus Universi Venerabilis Cleri saecularis et regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1929. Przemyśl: 1929, s. 141.
  80. Schematismus Universi Venerabilis Cleri saecularis et regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1930. Przemyśl: 1930, s. 141.
  81. Schematismus Universi Venerabilis Cleri saecularis et regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1931. Przemyśl: 1931, s. 143.
  82. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej O.Ł.”. Nr 6/8, s. 271, 1933. 
  83. Schematismus Universi Venerabilis Cleri saecularis et regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1934. Przemyśl: 1934, s. 139.
  84. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1935. Przemyśl: 1935, s. 93.
  85. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1937. Przemyśl: 1937, s. 142.
  86. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej O.Ł.”. Z. 1, s. 42, 1939. 
  87. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej O.Ł.”. Z. 1, s. 41, 1939. 
  88. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 107) [dostęp 2024-03-09]
  89. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 121-122) [dostęp 2024-03-09]
  90. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 130) [dostęp 2024-03-09]
  91. Andrzej Brygidyn, W latach powojennych . Życie polityczne. W przełomie październikowym w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 798
  92. Krzysztof Kaczmarski, Andrzej Romaniak. „Agresor - Ks. prałat Adam Sudoł w dokumentach Służby Bezpieczeństwa i Urzędu do Spraw Wyznań w latach 1957-1989”, opracowanie: Krzysztof Kaczmarski i Andrzej Romaniak, Sanok 2006 r. ISBN 83-60380-07-4
  93. Ksiądz prałat Adam Sudoł odchodzi na emeryturę. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, Nr 31 (195) z 4 sierpnia 1995. 
  94. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 132) [dostęp 2024-03-09]
  95. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 403-405) [dostęp 2024-03-09]
  96. Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 24.
  97. Nie jestem obcy. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, 4, Nr 32 (196) z 11 sierpnia 1995. 
  98. Ksiądz Prałat Marian Burczyk nie żyje. „Słówko”. Nr 42 (6), s. 1, 2, 18 października 1998. Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Sanoku. 
  99. Henryk Olszański. Odszedł Ksiądz Prałat Marian Burczyk. „Tygodnik Sanocki”. Nr 43 (363), s. 1, 6, 23 października 1998. 
  100. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995–2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 351, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  101. Pochowany w Zarszynie. Władysław Stachowicz. Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 194, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  102. Duszpasterze. fara.sanok.pl. [dostęp 2020-08-23].
  103. Schematismus Universi Venerabilis Cleri saecularis et regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1934. Przemyśl: 1934, s. 139.
  104. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1937. Przemyśl: 1937, s. 142.
  105. Kronika. Ukonstytuowanie się Rady parafialnej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 150 z 11 listopada 1906. 
  106. Wizytacye kanoniczne. Sanok. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. 11, s. 370-374, listopad 1912. 
  107. Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 16.
  108. Halina Więcek: Kalendarium (1920-2004). W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 265. ISBN 83-919305-6-4.
  109. Parafia Rzymskokatolicka pw. Przemienienia Pańskiego w Sanoku. .fara.sanok.pl. [dostęp 2014-10-24].
  110. Marian Bursztyn: Wspomnienia osób świeckich. Nasz Ksiądz Proboszcz. W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 146. ISBN 83-919305-6-4.
  111. Adam Sudoł: Wybór z Księgi Ogłoszeń Parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku (lata 1967–1995). Sanok: 2001, s. 46. ISBN 83-914224-7-X.
  112. Edward Zając: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. W stulecie konsekracji 1897-1997. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1997, s. 52. ISBN 83-905046-4-2.
  113. Edward Zając: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. W stulecie konsekracji 1897-1997. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1997, s. 93. ISBN 83-905046-4-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]