Pernis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pernis[1]
Cuvier, 1816[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – trzmielojad czubaty (P. ptilorhynchus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

orłosępy

Plemię

Pernini

Rodzaj

Pernis

Typ nomenklatoryczny

Falco apivorus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Pernisrodzaj ptaków z podrodziny orłosępów (Gypaetinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji; jeden z gatunków zimuje w Afryce[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 50–68 cm, rozpiętość skrzydeł 110–155 cm; masa ciała samic 360–1490 g, samców 440–1280 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Pernis (Pernes, Pternes, Pternis): gr. περνης pernēs „typ jastrzębia” wspomniany przez Arystotelesa i Hezychiusza[6].
  • Pterochalinus: gr. πτερον pteron „pióro”; χαλινος khalinos „uzda”[7]. Gatunek typowy: Falco apivorus Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Niepoprawna późniejsza pisownia Pernis Cuvier, 1816.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pernis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. Paris: Chez Déterville, 1817, s. 322. (fr.).
  3. a b c C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1841, s. 215. (niem.).
  4. A. Newton: A dictionary of birds. Cz. 2. London: A. and C. Black, 1893, s. 426. (ang.).
  5. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.accipi1.01. [dostęp 2022-02-02]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. Pernis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  7. Pterochalinus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Pernini Blyth, 1851 (Wersja: 2021-10-27). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-02-02].
  9. A. Gamauf & E. Haring. Molecular phylogeny and biogeography of Honey-buzzards (genera Pernis and Henicopernis). „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 42, s. 145–153, 2004. (ang.). 
  10. A. Gamauf & E. Haring. Phylogeny of Old World Perninae (Accipitridae). based on mitochondrial DNA sequences. „Zoologische Mededelingen”. 79 (3), s. 175–177, 2005. (ang.).