Stara Kraśnica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stara Kraśnica
wieś
Ilustracja
Ruiny willi
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

złotoryjski

Gmina

Świerzawa

Liczba ludności (III 2011)

599[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-540[3]

Tablice rejestracyjne

DZL

SIMC

0192867

Położenie na mapie gminy Świerzawa
Mapa konturowa gminy Świerzawa, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stara Kraśnica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Stara Kraśnica”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stara Kraśnica”
Położenie na mapie powiatu złotoryjskiego
Mapa konturowa powiatu złotoryjskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Stara Kraśnica”
Ziemia51°00′20″N 15°54′37″E/51,005556 15,910278[1]

Stara Kraśnica (po 1945 r. Stary Szunów[4], niem. Alt Schönau[5]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Świerzawa, na pograniczu Pogórza Kaczawskiego i Gór Kaczawskich w Sudetach.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według Narodowego Spisu Powszechnego (2011) liczyła 599 mieszkańców[2]. Jest trzecią co do wielkości miejscowością gminy Świerzawa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1945 r. miejscowość została włączona do Polski, a jej ówczesną ludność wysiedlono do Niemiec. Według części literatury pierwszą powojenną nazwą był Stary Szunów, z kolei stacja kolejowa używała nazwy Sieńsk Stary[6]. 12 listopada 1946 nadano miejscowości obecną polską nazwę Stara Kraśnica[5].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:

  • zespół zamkowy:
    • ruiny zamku-dworu, istniejącego już w XVI wieku, początek XVII w.; manierystyczny, obecne cechy stylistyczne uzyskał podczas przebudowy w latach 1610–1622 dla rodziny von Schweinichen; remontowany po 1900 roku; po 1945 r. przejęty przez Państwowe Gospodarstwo Rolne (PGR), opuszczony w latach 60. XX wieku, następnie popadł w ruinę
    • Brama wjazdowa w Starej Kraśnicy, manierystyczna z 1622 roku oraz pozostałości murów obronnych, zachowane w złym stanie
    • park dworski, z XIX w., po 1945 r. zdewastowany
    • oficyna folwarczna – willa, obecnie dom nr 1, z 1902 r., wzniesiona w stylu historycznym przez właścicieli sąsiedniego dworu; po 1945 r. przejęty przez PGR, od lat 80. XX wieku w ruinie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 128211
  2. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1209 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. DotCom: Zabytki w Starej Kraśnicy. 2006. [dostęp 2012-06-08]. (pol.).
  5. a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  6. Spis stacyj i przystanków Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych we Wrocławiu. Wrocław: 1945, s. 20.
  7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 265. [dostęp 2012-11-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródła internetowe[edytuj | edytuj kod]