Swojatycze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Swojatycze
Сваятычы
Ilustracja
Kościół św. Jerzego
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

lachowicki

Populacja (2009)
• liczba ludności


273[1]

Nr kierunkowy

1

Kod pocztowy

225375

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Swojatycze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Swojatycze”
Ziemia53°08′28″N 26°20′42″E/53,141111 26,345000

Swojatycze (biał. Сваятычы) – wieś, dawniej miasteczko i folwark, położone w rejonie lachowickim, przy gruntowej drodze lokalnej 23 km na południowy zachód od Nieświeża.

Znajdują się tu rzymskokatolicka parafia św. Jerzego diecezji pińskiej, grób Jana Konarzewskiego z 1919 roku[2] i pozostałości po pałacu Czapskich[3].

Historia wsi[edytuj | edytuj kod]

W XVIII wieku miasteczko Swojatycze należało do rodu Obuchowiczów. Po ślubie Zofii Obuchowicz z pułkownikiem polskiego wojska Stanisławem Czapskim włości przeszły w ręce rodu męża. Odziedziczył syn Zofii i Stanisława - Edward (1819-1888). Edward poślubił następnie Antoninę Różycką. Jedna z ich córek - Weronika wyszła za mąż za Jana Zyberka. Wieronika otrzymała wieś w posagu. Przekazała ją potem swojemu synowi Henrykowi (1879-1948), który był ostatnim właścicielem miasteczka Swojatyczy.

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Darewo. Kościół parafialny i plebania zostały zabrane po powstaniu 1863, zwrócone po odzyskaniu rzez Polskę niepodległości.

W dwudziestoleciu międzywojennym miasteczko i folwark leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie baranowickim[a], w gminie Darewo[4]. Demografia w 1921 przedstawiała się następująco:[4]

Liczba
mieszkańców
Budynki Narodowość Wyznanie
Polacy Białorusini Żydzi inna[b] rzymskokatolickie prawosławne ewangelickie mojżeszowe
miasteczko Swojatycze 715 130 670 39 5 1 682 16 17
folwark Swojatycze 142 8 84 56 2 74 67 1

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi. W 2006 wioska obchodziła swoje pięćsetlecie[5].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. do 1919 w powiecie nowogródzkim
  2. Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Darewo było 4 Rosjan, 1 Łotysz i 1 Rusin. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]