Panika

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Panika – pojęcie psychologiczne określające uczucie nagłego lęku o skrajnie wysokim nasileniu.

Uczucie paniki jest jednym z komponentów napadu paniki - objawu psychopatologicznego, który obserwuje się m.in. w przebiegu zaburzeń lękowych, zaburzeń afektywnych, niekiedy zaburzeń psychotycznych i innych[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Psychiatria. Adam Bilikiewicz (red.). Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo lekarskie PZWL, 2004. ISBN 83-200-3023-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]