Szpunt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szpunty, w tle beczki

Szpunt, czop – mały drewniany kołek, zwykle stożkowy, służący do zatykania otworu w beczce, czyli szpuntowania[1].

Zamknięcia takie stosowano najczęściej w beczkach nalewnych z klepek dębowych. Aby odszpuntować beczkę, nie wyciągało się czopa, lecz w jej ścianę wbijało (młotkiem) kran. Niektóre szpunty były zaopatrzone w kranik.

Inne znaczenia[edytuj | edytuj kod]

Nazwą szpunt lub szpuntowanie określa się także łączenie polegające na osadzeniu kołka w otworze – na przykład bagnet szpuntowy mocowany był w otworze lufy muszkietu.

Szpunt to także zamknięcie krytych drewnianych piszczałek organowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005, s. 294. ISBN 83-89738-20-1.