Яструн, Мечислав

Википедия деп сайттан

Мечислав Яструн

пол. Mieczysław Jastrun

Төрүмел ады пол. Mojsze Agatsztajn
Шолалары Jan Klonowicz
Төрүттүнген хүнү 1903 октябрьның 29(1903-10-29)[1][2][3][…]
Төрүттүнген чери
Мөчээн хүнү 1983 февральдың 22(1983-02-22)[4] (79 хар)
Мөчээн чери
Хамаатызы (албатызы)
Ажыл-херээ чогаалчы, поэт, переводчик, учёный-литературовед, эссеист
Чогаадыкчы дылы Поляк дыл[1][5][6] биле украинский язык[d]
Шаңналдары
Хол үжүү Хол үжүү

Яструн, Мечислав (пол. Mieczysław Jastrun, оон аңгыда Мойше Агацштайн, Мойше Агацзтайн) (29 октябрь 1903 чылда, көдээ суур Королёвка, Чөөн чүк Галиция, Россий империя — 22 февраль 1983 чылда, Варшава, Польша)— польша шүлүкчү, эссеист база очулдурукчу. Адам Мицкевичтин, Юлиуш Словацкийниң, Ян Кохановскийниң биография романнарының дугайында автору. Очулдурукчу. Немец, француз база орус чогаалчыларның чогаалдарын польша дылче очулдурган.

Намдары[эдер | вики-сөзүглелди эдер]

Мечислав Яструн (Мойше Агацштайн) 29 октябрь 1903 чылда көдээ суур Королёвкага төрүттүнген, Чөөн чүк Галицияга, (бо үеде: Борщёвский район, Тернопольская область, Украина) Мария (девичья фамилия Виншон) биле Юзеф Агацштейнниң өг-бүлезинге. Юзеф Агацштейн эмчи турган база өг-бүле удаа-дараа көжер ужурга таваржыр турган.[7]

1915—1919 чылдарда Мойше Краков хоорайга ортумак школага өөренип турган, ортумак школаны Тарновка дооскан. Польша-совет дайыны эгелээн соонда (1920—1921) шеригже бижидип алган, ынчалза-даа не принимал участия в боевых действиях тифтиң ужурунда.

9 март 1920 чылда көдээ суур Ядловтуң хүрээ-хиидинге Ежи Геровский акызы-биле кады христиан шажынны хүлээп алган.

Ол польша, немец дылдарны база философияны Ягеллон университетке өөренип турган (Краков). 1929 чылда доктор чадазын алган.

Яструннуң чырыкче эң-не баштай чогаалдарын Scamander журналга (Варшава) студент чылдарда көрүп каан. 1929 чылда ол бодунуң бир дугаар — « Споткане не чаше» шүлүктер чыындызын парлап үндүрген.

Университет дооскан соонда ол хуу гимназия Кольбушовага польша дыл биле философия үндезиннерин башкылап ажылдап турган (1928—1929), ооң соонда Брестке база в Польской мужской Нижнесилезской гимназии в Лодзи . Ооң өөреникчилери, ылаңгыя, Ежи Йочимек база Ежи Помяновский турган. 1930 чылда Польша клуб перо кежигуну апарган. Литература чогаадылгазы база очулгалар кылып турган.

Ийи дугаар делегей дайыны эгелээн соонда Яструну удалось добраться до Львова, который к тому времени был включен в состав Советской Украины. Яструн занимался переводами орус база украин классики и принимал участие в редактировании школьных учебников на польском языке.

17 сентябрь 1940 чылда ол был принят в Союз советских писателей Украины. Львовту 1941 чылда немец шериглер оккупациялаан соонда, ол Варшаваже ээп келген база присоединился к течению тайного обучения и сотрудничал с подпольной прессой под псевдонимом Ян Клонович.

Күзүн 1945 чылда ол Лодзьче чорупкан. 1949 чылдан ол үргүлчү Варшавага чурттап турган. Мечислав Яструн Варшаваның университединге амгы үениң поезиязы дугайында лекциялар номчувушаан, көвей санныг сеткүүлдерге болгаш үндүрүлгелерге бодуннуң ажылдарын үндүрүп турган.

1950 чылда Мечислав Яструн Мечислава Бичкувна поэтессага кадайланып алган (1924—2015). Оларның кара чаңгыс оглу Томаш Яструн (1950) шүлүкчү апарган.

Написал биографические романы о великом польском поэте Адам Мицкевич, Юлиуш Словацкий, Ян Кохановский шүлүкчүлерниң дугайында, оказавших большое влияние на развитие польской поэзии. «Между словом и молчанием» очерктиң автору (1960). Немец, француз база орус литература чогаалдарнын очулгаларын кылып турган.

Ол өске эртемденнер база чогаалчылар-биле кады «Письмо 34» сөстүң хостуу камгалалынга хол үжүү салган (1964).

Хөй литература шаңналдарының лауреады, оон иштинде Польской премии Pen Club за переводы с немецкого (1969), Нью-Йоркка А. Юржиковский аттыг шаңнал (1972).

22 февраль 1983 чылда Варшавага чок болган.

Варшавада Мечислав Яструннун хөөру.

Поэзия[эдер | вики-сөзүглелди эдер]

  • «Встреча во времени» (Варшава, 1929 ч.)
  • «Инна млодосьць» (1933)
  • «Dzieje nieostygłe» (1935)
  • «Strumień i milczenie» (Краков, 1937)
  • «Godzina strzeona» (Люблин, 1944)
  • «Речь лудзька» (Варшава, 1946 ч.)
  • «Сезон в Альпах и др.» (Краков, 1948)
  • «Barwy ziemi» (Варшава, 1951 ч.)
  • «Poemat o mowie polskiej» (Варшава, 1952)
  • «Рок урожай», (Варшава, 1953 ч.)
  • «Поэзия и правда», (Варшава, 1955)
  • «Gorcy popiół» (Варшава, 1956)
  • Генези (Варшава, 1959)
  • «Больше, чем жизнь» (Варшава, 1960).
  • Intonacje, (Варшава, 1962)
  • Strefa owoców, (Варшава, 1964)
  • «Белый день», (Варшава, 1967)
  • Годла Паменци, Варшава, 1969 ч.)
  • «Остров, Чительник», Варшава, 1973.
  • «Блыск образ», (Краков, 1975)
  • «Scena obrotowa», (Краков, 1977)
  • «Punkty świecące» (Варшава, 1980 ч.)
  • «Wiersze z jednego roku» (Варшава, 1981 ч.)
  • «Инна верся», (Варшава, 1982)
  • Fuga temporum, (Варшава, 1986) (өлген соонда парлааны).

Очерктер[эдер | вики-сөзүглелди эдер]

  • Мицкевич (Варшава, 1949)
  • «Адам Мицкевич 1798—1855», С. Народная культура, 1957, 485 стр. (Димитар Икономов очулдурукчу)
  • «Поэт и придворный. Слово Яни Кохановски», (Варшава, 1954)
  • «Узоры. Szkice literackie» (Варшава, 1956).
  • «Między słowem a milczeniem», (Варшава, 1960)
  • Между словом и тишиной, София, Народная культура, 1985, 264 с.
  • «Mit śródziemnomorski» (Варшава, 1962 ч.)
  • «Свобода выбора» (Варшава, 1969)
  • «Положение поэзии», (1971)
  • Walka o słowo (Варшава, 1973)
  • «Podróż do Grecji» (Краков, 1978)

Проза[эдер | вики-сөзүглелди эдер]

  • «Piękna choroba» (Варшава, 1961) — автобиография
  • «Smuga światła» (Варшава, 1983) — сактыышкыннар
  • «Дзенники» 1955—1981, (Краков, 2002) — чогаалчының дневниктери.

Демдеглелдер[эдер | вики-сөзүглелди эдер]

Ангылал:Польшаның очулдурукчулары Ангылал:Польшаның чогаалчылары