Dezyderiusz Danczowski
| Data i miejsce urodzenia |
16 marca 1891 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
25 sierpnia 1950 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Dezyderiusz Danczowski (ur. 16 marca 1891 w Battonya, zm. 25 sierpnia 1950 w Trzcińsku-Zdroju)[1] – polski wiolonczelista i pedagog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego matka Anna była pochodzenia romskiego[2]. Dezyderiusz Danczowski studiował w Konserwatorium Lwowskim i kontynuował studia w Lipsku[1] u Juliusa Klengla. Debiutował w Lipsku w roku 1909 koncertem wiolonczelowym h-moll Antonína Dvořáka. W Filharmonii Lipskiej do roku 1914 zajmował stanowisko koncertmistrza wiolonczel. Okres I wojny światowej spędził w Rosji przebywając w Kijowie, Odessie i Taganrogu.
Około 1915 roku Danczowski poślubił Jadwigę Majerską (ur. 1893 lub 1894)[2], siostrę pianisty i kompozytora Tadeusza Majerskiego[3], która zginęła w Auschwitz w 1943 roku. Mieli jedyną córkę Beatrycze[2].
W roku 1918 zamieszkał w Poznaniu[4]. Został pedagogiem Konserwatorium Poznańskiego. Był członkiem orkiestry Opery Poznańskiej, a także Kwartetu Polskiego[1], którego był współtwórcą w 1920[4].
W latach 1923-1932 w szkole muzycznej w Cincinnati prowadził klasę wiolonczeli[4] i kameralistyki, a także koncertmistrzem wiolonczel w orkiestrze symfonicznej.
Po powrocie ze Stanów Zjednoczonych w roku 1932 zamieszkał we Lwowie[2], gdzie został powołany na profesora Konserwatorium. W roku 1935 powrócił do Poznania, obejmując stanowisko profesora Konserwatorium, członka Kwartetu Polskiego i pierwszego wiolonczelisty w Operze Poznańskiej.
Po wybuchu II wojny światowej prowadził w Warszawie tajne nauczanie muzyki. Po wojnie w roku 1945 grał w orkiestrze Filharmonii Krakowskiej. W roku 1946 powrócił do Poznania i objął funkcje okresu przedwojennego.
Zmarł na skutek ataku serca[2]. Został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu (kwatera ILa-7-11)[5].
Od roku 1974 organizowane są w Poznaniu co pięć lat ogólnopolskie konkursy gry na wiolonczeli jego imienia[6].
Wnuczką Dezyderiusza Danczowskiego jest Kaja Danczowska, skrzypaczka i pedagog[7][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c indeks osób [online], polmic.pl [dostęp 2023-01-26].
- ↑ a b c d e f Kaja. Biografia Kai Danczowskiej - Katarzyna Marczak - ebook + książka [online], www.legimi.pl [dostęp 2023-01-27].
- ↑ kompozytorzy [online], polmic.pl [dostęp 2023-01-26].
- ↑ a b c Danczowski Dezyderiusz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-01-27].
- ↑ Dezyderiusz Danczowski – miejsce pochówku [dostęp 2020-01-18]
- ↑ Ogólnopolski Konkurs Wiolonczelistów im. Dezyderiusza Danczowskiego [online], Culture.pl [dostęp 2023-01-27] (pol.).
- ↑ Danczowska Kaja, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 61, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-26].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Gąsiorowski, J. Topolski (red.), Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa–Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 136, ISBN 83-01-02722-3.
- Culture.pl
- Konkurs im. Danczowskiego
- Marek Kozubel, Majerski, Tadeusz, [w:] Zostali na Wschodzie. Słownik inteligencji polskiej w ZSRS 1945–1991 (red. nauk. Adam Hlebowicz), Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2021, s. 375-377