Biantidae
| Biantidae | |
| Thorell, 1889 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina |
Biantidae |
Biantidae – rodzina pajęczaków z rzędu kosarzy i podrzędu Laniatores zawierająca około 130 opisanych gatunków[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Przedstawiciele tej rodziny osiągają od 1,5 do 5,5 mm długości ciała. Rozpiętość odnóży dochodzi u nich do 26 mm. Nogogłaszczki są znacznie powiększone i uzbrojone. Wiele gatunków jest barwy mahoniowej, inne żółte z ciemnym nakrapianiem[2].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Rodzina jest szeroko rozprzestrzeniona na subkontynencie indyjskim, Madagaskarze i w Afryce. Podrodzina Stenostyginae występuje w Indiach Zachodnich i Ameryce Południowej[2].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa rodzajowa Biantes pochodzi od Biantesa, syna Partenopajosa z greckiej mitologii.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzina zawiera około 130 opisanych gatunków zgrupowanych w 29 rodzajach oraz dzieli się na 4 podrodziny[1]:
Biantinae[edytuj | edytuj kod]
- Anaceros Lawrence, 1959
- Biantella Roewer, 1927
- Biantes Simon, 1885
- Biantessus Roewer, 1949
- Biantomma Roewer, 1942
- Clinobiantes Roewer, 1927
- Cryptobiantes Kauri, 1962
- Eubiantes Roewer, 1915
- Fageibiantes Roewer, 1949
- Hinzuanius Karsch, 1880
- Ivobiantes Lawrence, 1965
- Metabiantes Roewer, 1915
- Monobiantes Lawrence, 1962
- Probiantes Roewer, 1927
Lacurbsinae[edytuj | edytuj kod]
- Eulacurbs Roewer, 1949
- Heterolacurbs Roewer, 1912
- Lacurbs Sørensen, 1896
- Metalacurbs Roewer, 1914
- Prolacurbs Roewer, 1949
Stenostyginae[edytuj | edytuj kod]
- Bidoma Silhavy, 1973
- Caribbiantes Silhavy, 1973
- Decuella Avram, 1977
- Galibrotus Silhavy, 1973
- Manahunca Silhavy, 1973
- Martibianta Silhavy, 1973
- Negreaella Avram, 1977
- Stenostygnus Simon, 1879
- Vestitecola Silhavy, 1973
Zairebiantinae[edytuj | edytuj kod]
- Zairebiantes H. Kauri, 1985
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Joel Hallan's Biology Catalog: Biantidae. [dostęp 2012-07-07].
- ↑ a b Pinto-da-Rocha, R., Machado, G. & Giribet, G.: Harvestmen - The Biology of Opiliones (pl.: Biologia kosarzy). Harvard University Press, 2007. ISBN 0-674-02343-9.