Jerzy Rudolf legnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Rudolf legnicki
Ilustracja
Jerzy Rudolf, medal pośmiertny, awers (1653)
Dane biograficzne
Dynastia

Piastowie

Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1595
Oława

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1653
Wrocław

Ojciec

Joachim Fryderyk

Matka

Anna Maria Askańska(inne języki)

Rodzeństwo

Jan Chrystian

Małżeństwo

Zofia Elżbieta Anhalt

Dzieci

---

Małżeństwo

Elżbieta Magdalena (1599–1631)[1]

Dzieci

---

Jerzy Rudolf legnicki (ur. 22 stycznia 1595 w Oławie, zm. 14 stycznia 1653 we Wrocławiu) – książę legnicki z dynastii Piastów, syn księcia legnicko-brzeskiego Joachima Fryderyka i księżniczki askańskiej, Anny Marii(inne języki), humanista, mecenas sztuki, kompozytor i poeta. Starosta generalny Śląska w latach 1621–1628 i od 1641 r.

Po śmierci ojca w 1602 wraz ze starszym bratem Janem Chrystianem był jednym z następców tronu książęcego tronu w Legnicy, lecz pierwsze lata (do 1605) upłynęły pod znakiem regencji matki małoletnich książąt, Anny Marii. W 1612 dokonano podziału księstwa legnicko-brzeskiego na obu braci – Jerzemu Rudolfowi przypadły rządy w Legnicy i Złotoryi, a od 1616 również w Chojnowie. W 1614 Jerzy Rudolf za przykładem swojego brata Jana Chrystiana dokonał konwersji na kalwinizm (książęta legniccy podkreślili w ten sposób swoje zaangażowanie po stronie Hohenzollernów w sporach religijnych).

Podczas wojny trzydziestoletniej Jerzy Rudolf w latach 1633–1648 przebywał na wygnaniu z powodu okupacji swoich ziem przez wojska cesarskie Habsburgów, formalnie jednak sprawował dalej rządy.

Kultura i sztuka na dworze legnickim[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Rudolf był władcą wszechstronnie wykształconym i wspierał rozwój kultury i nauki. Znany jest zwłaszcza jako twórca wspaniałego księgozbioru - Biblioteca Rudolphina. Na swoim dworze skupiał wybitnych uczonych, kompozytorów i poetów jak Martin Opitz czy Friedrich von Logau(inne języki), którzy często znajdowali w Legnicy azyl jako uchodźcy wyznaniowi. Posiadał również wykształcenie muzyczne – książę kształcił się w rzemiośle kompozytorskim podczas pobytu we Frakfurcie nad Odrą, kolekcjonował druki i manuskrypty dzieł muzycznych, utrzymywał kontakty ze znanymi kompozytorami swojej epoki. Heinrich Schütz, uznawany za najwybitniejszego kompozytora niemieckiego przed Janem Sebastianem Bachem, dedykował Jerzemu Rudolfowi zbiór pieśni religijnych Cantiones sacrae.

Z dorobku kompozytorskiego Jerzego Rudolfa zachowały się interesujące pieśni, z których kilka zostało nagranych na płytę CD "Rudolphina - Skarby Legnicy" przez zespół Ars Nova pod dyrekcją Jacka Urbaniaka.

Genealogia[edytuj | edytuj kod]

Fryderyk II
Piastowicz

ur. 12 II 1480
zm. 17 IX 1547
Zofia
Hohenzollern
1)
ur. 10 III 1485
zm. 24 V 1537
Joachim II
Hektor

ur. 13 I 1505
zm. 3 I 1571
Magdalena z Saksonii2)
ur. 7 III 1507
zm. 28 I 1534
         
     
  Jerzy II
Piastowicz

ur. 18 VII 1523
zm. 7 V 1586
Barbara Hohenzollern
ur. 10 VIII 1527
zm. 2 I 1595
     
   

Anna Maria Anhalcka
ur. 13 VI 1561
zm. 11 XI 1605
OO   19 V 1577
Joachim Fryderyk legnicko-brzeski
ur. 29 IX 1550
zm. 25 III 1602
                   
                   
                   
Jerzy Ernest
Piastowicz
 ur. 29 VIII 1589
 zm. 6 XI 1589
 
Jan Chrystian
Piastowicz

 ur. 28 VIII 1591
 zm. 25 XII 1639
 
Barbara Agnieszka
Piastówna

 ur. 24 II 1593
 zm. 24 VII 1631
 
Jerzy Rudolf
Piastowicz

 ur. 22 I 1595
 zm. 14 I 1653
 
Anna Maria
Piastówna
 ur. po 16 XII 1596
 zm. przed 25 III 1602
 
                   
Maria Zofia
Piastówna
 ur. 26 IV 1601
 zm. 26 X 1654
 
  1. córka Fryderyka Starszego i Zofii Jagiellonki
  2. córka Jerzego Brodatego


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prochowice. [dostęp 2024-04-17].