Płonina (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płonina
wieś
Ilustracja
Widok ze Szlaku Zamków Piastowskich.
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

jaworski

Gmina

Bolków

Wysokość

480–550 m n.p.m.

Liczba ludności (03.2011)

157[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-420[3]

Tablice rejestracyjne

DJA

SIMC

0189470

Położenie na mapie gminy Bolków
Mapa konturowa gminy Bolków, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Płonina”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Płonina”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Płonina”
Położenie na mapie powiatu jaworskiego
Mapa konturowa powiatu jaworskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Płonina”
Ziemia50°54′15″N 16°00′17″E/50,904167 16,004722[1]

Płonina (niem. Nimmersath) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Bolków, we Wschodnim Grzebiecie Gór Kaczawskich w Sudetach Zachodnich. Przez wieś przepływa potok Świdna.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Płonina[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0189486 Twardowice przysiółek

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś założona w XII w.[6] Od końca XIII w., wiódł tędy szlak do Zgorzelca przechodzący przez Jelenią Górę, Gryfów Śląski i Lubań.

W latach 1661–1726 wieś należała do rodziny Dobrzańskich-Dobierżeniczów, w latach 1778–1810 do rodu von Graeve.

W czasie II wojny światowej na zamku Niestyno (Wilhelmsburg) mieścił się do lutego 1945 wiejski obóz dziewcząt, po jego likwidacji uruchomiono obóz przejściowy dla pochodzących z Górnego Śląska współpracowników wywiadu wojskowego, uruchomiono go 15 marca, należeli do niego m.in. Rosjanie w mundurach Wehrmachtu. Wtedy także uruchomiona na zamku szpital wojskowy. W kwietniu na zamku zorganizowano obóz szkoleniowo-wypoczynkowy dla żołnierzy, opuścili go oni rankiem 8 maja 1945 i dotarli w okolice Cieplic.

W 1946 rozpoczęły się transfery ludności niemieckiej. Pierwszy miał miejsce 26 lipca i dotarł w okolice Lethmate i Steinhagen w strefie brytyjskiej, drugi z października zakończył się na terenie radzieckiej strefy okupacyjnej.

15 lipca 1986 otwarto stację kolejową (później przystanek), perony o długości 160 i 182 m.

Historyczne nazwy[edytuj | edytuj kod]

  • Nimmersath
  • od 1945 Niemosyciec
  • od 1950 Płonina

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[7]:

Inne obiekty[edytuj | edytuj kod]

  • ruiny cmentarza

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102502
  2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 938 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. GUS. Rejestr TERYT.
  6. Góry i Pogórze Kaczawskie (mapa turystyczna, skala 1:60 000). Grzegorz Wysocki (red.). Warszawa – Wrocław: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1984.
  7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 29. [dostęp 2012-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].