Witold Pikiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Pikiel
Ilustracja
Witold Pikiel w 1943 roku
Pełne imię i nazwisko

Witold Wincenty Marian Pikiel

Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1889
Warszawa

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1943
Londyn

Zawód, zajęcie

fotograf, fotoreporter, korespondent wojenny

Narodowość

polska

Odznaczenia
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal 3 Maja
Foto: Witold Pikiel
Foto: Witold Pikiel

Witold Pikiel (ur. 22 lipca 1889 w Warszawie, zm. 16 grudnia 1943 w Londynie) – polski fotograf, fotoreporter, korespondent wojenny[1]. Pierwszy prezes Zarządu Syndykatu Fotoreporterów Polskich[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Jana i Franciszki ze Śledzińskich. W 1909 roku ukończył szkołę fotografii artystycznej. Od 19 lutego 1912 roku był mężem Stefanii Eugenii Rogalińskiej[3]. Witold Pikiel związany z warszawskim środowiskiem fotograficznym – zawodowo związany z fotografią reporterską od 1918 roku, od chwili odzyskania przez Polskę niepodległości[1]. Miejsce szczególne w jego twórczości zajmowała fotografia reportażowa związana z najważniejszymi wydarzeniami (m.in.) w Warszawie – fotografie Józefa Piłsudskiego, fotografie Ignacego Mościckiego, fotografie członków rządu, fotoreportaże z ważnych uroczystości odbywających się na terenie Zamku Królewskiego, Sejmu, Belwederu[1][4]. Jego fotografie były publikowane w wielu ówczesnych ilustrowanych czasopismach, ukazujących się w całym kraju. Były podpisywane jego imieniem i nazwiskiem co przyczyniało się do coraz większej zauważalności fotoreportera[1].

Od 25 lipca 1920 roku służył ochotniczo w Wojsku Polskim w 201 pułku szwoleżerów, później w 3 pułku szwoleżerów w stopniu starszy wachmistrz. Od 1925 roku był fotografem ilustratorem Wojskowego Instytutu Naukowo-Oświatowego[3].

W 1933 roku został prezesem Zarządu (nowo powstałego) Syndykatu Fotoreporterów Polskich w Warszawie[1]. Po klęsce wrześniowej w 1939 roku Witold Pikiel przebywał na terenie Francji i Anglii, gdzie pracował jako fotoreporter wojskowy oraz korespondent wojenny[1]. Zajmował się m.in. fotograficzną dokumentacją organizacji, życia i funkcjonowania oddziałów polskich na terenie Anglii i Szkocji[1].

Zmarł 16 grudnia 1943 roku, został pochowany 18 grudnia na cmentarzu Brookwood w hrabstwie Surrey[1][5]. Fotografie Witolda Pikiela znajdują się (m.in.) w zbiorach Narodowego Archiwum Cyfrowego oraz Muzeum Fotografii w Krakowie[2][4][6].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Wacław Żdżarski: Historia fotografii warszawskiej. Wydawca, Państwowe Wydawnictwo Naukowe (1974), s. 190, 193–196.
  2. a b Muzeum Historii Fotografii – Witold Pikiel [online], archive.fo, 13 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-13].
  3. a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 235. [dostęp 2021-09-09].
  4. a b Narodowe Archiwum Cyfrowe udostępniło 50 zdjęć niechronionych przez autorskie prawa majątkowe – zobacz wszystkie – Swiatobrazu.pl [online], web.archive.org, 13 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-13].
  5. Pogrzeb fotografa Witolda Pikiela na cmentarzu Brookwood – Zbiory NAC on-line [online], web.archive.org, 13 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-13].
  6. Dziwna wizyta na rembertowskim poligonie – Rembertów.pl [online], web.archive.org, 13 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-13].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]