Jørn Lande

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jørn Lande
Ilustracja
Jørn Lande w 2007 roku
Imię i nazwisko

Jørn Marumsrud Lande

Data i miejsce urodzenia

31 maja 1968
Rjukan

Instrumenty

instrumenty klawiszowe

Typ głosu

baryton

Gatunki

heavy metal[1]

Wydawnictwo

Frontiers Records, AFM Records, Candlelight Records

Powiązania

Yngwie Malmsteen, Russell Allen

Zespoły
Wild Willy’s Gang
Vagabond (1993–1995)
The Snakes (1997–1998)
Nikolo Kotzev’s Nostradamus
Mundanus Imperium (1997–1998)
Ark (1999–2002)
Jorn (od 2000)
Millenium (2000–2001)
Beyond Twilight (2000–2001)
Masterplan (2002–2006, 2009–2012)
Brazen Abbot (2003)
Holter (2014–2016)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Jørn Marumsrud Lande[1] (ur. 31 maja 1968 w Rjukan[2]) – norweski wokalista. Był członkiem wielu zespołów (m.in. Masterplan), a ponadto uczestniczył w różnych projektach muzycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Olle Johnny’ego Landego, wokalisty i muzyka z Rjukan[1]. Karierę rozpoczął na początku lat 90. XX wieku. Pierwszym zespołem, w którym śpiewał był Wild Willy’s Gang, następnie był wokalistą takich zespołów jak Vagabond (w latach 1993–1995), The Snakes (1997–1998), Nikolo Kotzev’s Nostradamus, Mundanus Imperium (1997–1998), Ark (1999–2002), Millenium (2000–2001), Beyond Twilight (2000–2001), Masterplan (2002–2006, 2009–2012), Brazen Abbot (2003) i Holter (2014–2016)[2]. W 2000 roku założył własny zespół Jorn, w którym występuje do dziś jako jedyny oryginalny członek[3][4].

Lande uczestniczył także gościnnie lub jako wokalista sesyjny w różnych projektach muzycznych, takich jak np. Avantasia, Ayreon, Genius: A Rock Opera, Magnus Karlsson’s Free Fall, Oceans of Time i Trillium[2]. Niekiedy zajmował się w nich również produkcją, pisaniem tekstów utworów, a także graniem na instrumentach klawiszowych[5]. Ma na swoim koncie trasę koncertową ze znanym szwedzkim gitarzystą Yngwie Malmsteenem[6].

W 2005 roku Jørn Lande wraz wokalistą zespołów Symphony X i Adrenaline Mob Russellem Allenem, multiinstrumentalistą, producentem i autorem tekstów Magnusem Karlssonem oraz perkusistą Jaime’em Salazarem stworzył międzynarodowy projekt o nazwie Allen/Lande(inne języki)[7][8][9]. Projekt w tym składzie wydał trzy albumy: The Battle (2005), The Revenge (2007) i The Showdown (2010)[9][8]. W 2013 roku miejsce Karlssona zajął Timo Tolkki, zaś Salazara zastąpił Jami Huovinen i w tym zestawieniu Allen/Lande wydał czwarty album, zatytułowany The Great Divide (2014)[8][9]. Po wydaniu tej płyty Jørn Lande postanowił zakończyć współpracę z projektem[10].

W 2010 roku Lande pojawił się na festiwalu High Voltage w Londynie jako gość specjalny zespołu Heaven and Hell i wykonał kilka utworów zespołu jako formę upamiętnienia jego niedawno zmarłego wokalisty, Ronniego Jamesa Dio[2][11].

W 2014 roku wokalista brał udział w tworzeniu albumu Smite and Ignite fikcyjnego zespołu Pentakill, stworzonego na potrzeby gry komputerowej League of Legends[12]. Na albumie tym Lande zaśpiewał jako postać o imieniu Karthus The Deathsinger dwa utwory: „Lightbringer” i „Thornmail”[12][2]. Lande jeszcze dwukrotnie udzielał się przy tym projekcie: w 2017 roku, kiedy wydany został album II: Grasp of the Undying, na którym zaśpiewał jako główny wokalista w pięciu utworach, i w 2021 roku przy okazji albumu III: Lost Chapter, gdzie w sześciu utworach odpowiadał za główny wokal, zaś w jednym za wokal wspierający[13][14][2].

W styczniu 2021 roku Jørn Lande wraz z zespołem Jorn wziął udział w pre-eliminacjach Melodi Grand Prix, norweskich preselekcji do Konkursu Piosenki Eurowizji, w których zaprezentował utwór „Faith Bloody Faith”[5][15]. Ostatecznie Jorn zakwalifikował się do finału Melodi Grand Prix i dotarł w nim do złożonej z czterech wykonawców rundy finałowej, której zwycięzcą i zarazem reprezentantem Norwegii w 65. Konkursie Piosenki Eurowizji został Tix[5][15].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Masterplan, w sekcji Dyskografia.
Albumy studyjne
Rok Tytuł Pozycja na liście
SWE
[16] 		NOR
[17] 		BEL
[18] 		CHE
[19]
2000 Starfire
  • Data: 21 listopada 2000
  • Wydawca: Frontiers Records
 — — — —
2001 Worldchanger
  • Data: 24 października 2001
  • Wydawca: Frontiers Records
 — — — —
2004 Out to Every Nation[20]
  • Data: 26 kwietnia 2004
  • Wydawca: AFM Records
 — — — —
2005 The Battle (oraz Russell Allen)
  • Data: 19 września 2005
  • Wydawca: Frontiers Records
 — — — —
2006 The Duke[21]
  • Data: 24 lutego 2006
  • Wydawca: AFM Records
 — — — —
2007 Unlocking the Past[22]
  • Data: 27 stycznia 2007
  • Wydawca: AFM Records
 — — — —
The Revenge (oraz Russell Allen)
  • Data: 11 maja 2007
  • Wydawca: Frontiers Records
 — — — —
2008 Lonely are the Brave[23]
  • Data: 6 czerwca 2008
  • Wydawca: Frontiers Records
 42 28 — —
2009 Spirit Black[24]
  • Data: 5 czerwca 2009
  • Wydawca: Frontiers Records
 52 21 — —
2010 The Showdown (oraz Russell Allen)
  • Data: 5 listopada 2010
  • Wydawca: Frontiers Records
 — — — —
2012 Bring Heavy Rock to the Land
  • Data: 1 czerwca 2012
  • Wydawca: Frontiers Records
 34 24 126 —
2013 Traveller
  • Data: 14 czerwca 2013
  • Wydawca: Frontiers Records
 37 12 118 —
2014 The Great Divide (oraz Russell Allen)
  • Data: 15 października 2014
  • Wydawca: Nexus
 — — 138 46
2015 Dracula: Swing of Death (oraz Holter)
  • Data: 21 stycznia 2015
  • Wydawca: Frontiers Records
 — — — 79
2016 Heavy Rock Radio
  • Data: 3 czerwca 2016
  • Wydawca: Frontiers Records
 53 23 135 38
2017 Life on Death Road
  • Data: 2 czerwca 2017
  • Wydawca: Frontiers Records
 — — 84 39
"—" pozycja nie była notowana.
Tribiute albumy
Rok Tytuł Pozycja na liście
SWE
[16] 		NOR
[17]
2010 Dio[25]
  • Data: 2 lipca 2010
  • Wydawca: Frontiers Records
 53 37
Albumy koncertowe
Rok Tytuł Pozycja na liście
NOR
[17]
2007 Live in America[26]
  • Data: 21 września 2007
  • Wydawca: Frontiers Records
 —
2011 Live in Black
  • Data: 26 sierpnia 2011
  • Wydawca: Frontiers Records
 26
"—" pozycja nie była notowana.
Kompilacje
Rok Tytuł Pozycja na liście
NOR
[17] 		BEL
[18]
2007 The Gathering[22]
  • Data: 27 stycznia 2007
  • Wydawca: AFM Records
 — —
2009 Dukebox
  • Data: 28 sierpnia 2009
  • Wydawca: AFM Records
 — —
2013 Symphonic
  • Data: 25 stycznia 2012
  • Wydawca: Frontiers Records
 23 196
"—" pozycja nie była notowana.
Pozostałe albumy
Rok Tytuł
1994 Vagabond – Vagabond
1995 Vagabond – A Huge Fan of Life
1998 The Snakes – Live in Europe
The Snakes – Once Bitten
1998 Mundanus Imperium – The Spectral Spheres Coronation
1999 Ark – Ark
2000 Millennium – Hourglass
2001 Ark – Burn The Sun
Beyond Twilight – The Devil's Hall of Fame
2003 Brazen Abbot – Guilty As Sin (gościnnie)
2003 Ken Hensley – Blood on the Highway (gościnnie)
2008 Avantasia – The Scarecrow (gościnnie)
Ayreon – 01011001 (gościnnie)
2010 Avantasia – The Wicked Symphony (gościnnie)
2014 Pentakill – Smite and Ignite (gościnnie)
2017 Pentakill – Grasp of the Undying (gościnnie)
2019 Avantasia – Moonglow (gościnnie)
2021 Pentakill – III: Lost Chapter (gościnnie)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Jørn Lande. discogs.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f Jørn Lande. www.metal-archives.com. [dostęp 2012-01-12]. (ang.).
  3. ↑ Jorn. metal-archives.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  4. ↑ Jorn. spirit-of-metal.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  5. ↑ a b c Agnieszka Kozera: Jørn Lande reprezentantem Norwegii na Eurowizji?. [w:] Newsy [on-line]. metalnews.pl, 2021-02-17. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  6. ↑ Michael Knowles: An interview with Jorn Lande. metalexiles.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  7. ↑ RUSSELL ALLEN / JORN LANDE. web.archive.org. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  8. ↑ a b c Allen - Lande. metal-archives.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  9. ↑ a b c About Allen/Lande. [w:] Allen/Lande [on-line]. mozaart.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  10. ↑ David Aresté, Susana Manzanares: Interview with Jorn Lande. metalsymphony.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  11. ↑ JORN LANDE Says He Was Asked To Do Some HEAVEN & HELL Shows Before RONNIE JAMES DIO's Death. blabbermouth.net, 2016-06-09. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  12. ↑ a b Bartłomiej Pasiak: Tępe ostrze czasem rani – recenzja płyty „Smite and Ignite” grupy Pentakill. [w:] Recenzje [on-line]. metalnews.pl, 2020-02-07. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  13. ↑ Darren Paltrowitz: Jorn Lande And Riot Games On The New Pentakill Album 'II: Grasp Of The Undying,' And More. inquisitr.com, 2017-08-15. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  14. ↑ Pentakill; III: Lost Chapter. rockreport.be. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  15. ↑ a b Ignacy Sroka: Norwegia zdecydowała! TIX wygrywa Melodi Grand Prix 2021. eurowizja.org, 2021-02-21. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  16. ↑ a b Jørn Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2012-01-12]. (ang.).
  17. ↑ a b c d Jørn Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2012-01-12]. (ang.).
  18. ↑ a b Jorn Lande Belgian Albums Chart. www.ultratop.be. [dostęp 2013-10-30]. (ang.).
  19. ↑ Allen - Lande Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2015-02-21]. (niem.).
  20. ↑ MASTERPLAN Vocalist To Release New Solo Album – Oct. 1, 2003. blabbermouth.net. [dostęp 2012-01-12]. (ang.).
  21. ↑ MASTERPLAN Frontman JORN LANDE: New Solo Album Details Revealed; Audio Available – Jan. 14, 2006. blabbermouth.net. [dostęp 2012-01-12]. (ang.).
  22. ↑ a b JORN: Early Material, Cover Songs To See Light Of Day In January – Oct. 25, 2006. blabbermouth.net. [dostęp 2012-01-12]. (ang.).
  23. ↑ JORN: Title Track Of Forthcoming Solo Album Posted Online – Mar. 22, 2008. blabbermouth.net. [dostęp 2012-01-12]. (ang.).
  24. ↑ Duch Jorna. muzyka.interia.pl. [dostęp 2012-01-12]. (pol.).
  25. ↑ ORN LANDE Says He's Not Cashing In On RONNIE JAMES DIO's Recent Passing – July 6, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2012-01-12]. (ang.).
  26. ↑ JORN's 'Live In America' Two-CD Set Due In September – July 4, 2007. blabbermouth.net. [dostęp 2012-01-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jørn_Lande&oldid=72295998”