ไทย: วัดพันเตา เป็นวัดเก่าแก่ของเชียงใหม่ อดีตคนเชียงใหม่เรียกวัดนี้ว่า “วัดปันเต้า” (พันเท่า) นอกจากนี้ยังมีอีกที่มาที่กล่าวว่า วัดนี้จะเคยใช้เป็นแหล่งสร้างเตาหล่อพระนับร้อยนับพันเตา จึงได้ชื่อว่า “วัดพันเตา”

ความโดดเด่นของวัดแห่งนี้คือพระวิหารที่มีความงดงามและสมบูรณ์ที่สุด ตัวอาคารเป็นเรือนไม้สักทั้งหลังตามศิลปะแบบเชียงแสน มีการแกะสลักลวดลายอย่างงดงาม ภายในพระวิหารหอคำหลวงประดิษฐาน พระเจ้าปันเตา พระพุทธรูปศิลปะล้านนา ซึ่งเป็นพระประธานในพระวิหาร ธรรมาสน์โบราณหลังนี้สร้างโดย “พระเจ้าอินทวิชยานนท์” เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่องค์ที่ 7 ในปี พ.ศ.2416-2429 โดยสร้างคู่กับองค์พระประธานในพระวิหารหอคำ รูปทรงธรรมาสน์คล้ายองค์ปราสาท เป็นงานฝีมือ มีความวิจิตร งดงาม จากช่างที่เลื่อมใสในพุทธศาสนาเพื่อถวายเป็นพุทธบูชา

เดิมวิหารหลังนี้เป็นหอคำ* หรือคุ้มหลวง อันเป็นที่ประทับของพระเจ้ามโหตรประเทศ เจ้าหลวงเชียงใหม่องค์ที่ 5 และต่อมาในสมัยพระเจ้าอินทวิชชานนท์ (องค์ที่ 7) ทรงมีพระดำริว่า หอคำของพระเจ้ามโหตรประเทศนั้นสมควรจะอยู่ในวัด จึงโปรดฯ ให้รื้อหอคำแห่งนี้ถวายให้เป็นพระวิหารของวัดพันเตา

ส่วนด้านหลังพระวิหารหอคำหลวง เป็นเจดีย์องค์ประธานของวัด ทรงระฆังบนฐานแปดเหลี่ยม ล้อมรอบด้วยเหล่าเจดีย์

หอคำ* เป็นสถานที่ประทับของกษัตริย์ ในวัฒนธรรมไท หรือผู้นำสูงสุดของกลุ่มชนสำหรับออกว่าราชการและประกอบพระราชพิธี เช่น หอคำเมืองเชียงตุง หอคำเมืองลำปาง หอคำพระเจ้ามโหตรประเทศ หอคำเจ้าผู้ครองนครน่าน

พิธีถวายผางประทีป เป็นการจำลองการถวายผางประทีปของประเทศอินเดีย จะจัดขึ้นในวันพระใหญ่ ปีละ 4ครั้ง ได้แก่ วันมาฆบูชา วันวิสาขบูชา วันอาสาฬหบูชา และวันลอยกระทง พระภิกษุสงฆ์และสามเณรจะสวดมนต์และทำพิธีลอยประทีป มีการวางประทีปสว่างไสวรอบวัด มีนักท่องเที่ยวเข้าชมเป็นจำนวนมาก