Bronisław Żongołłowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Żongołłowicz
Ilustracja
Bronisław Żongołłowicz - prorektor Uniwersytetu Wileńskiego
Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1870
Datnów

Data i miejsce śmierci

30 września 1944
Wilno

Miejsce pochówku

cmentarz Na Rossie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Ks. Bronisław Żongołłowicz na pogrzebie ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego Sławomira Czerwińskiego
Grób Bronisława Żongołłowicza na wileńskim cmentarzu Na Rossie

Bronisław Żongołłowicz (ur. 29 lutego 1870 w Datnowie, zm. 30 września 1944 w Wilnie) – polski ksiądz katolicki, od 1919 profesor prawa kanonicznego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, od 1930 do 1936 wiceminister wyznań religijnych i oświecenia publicznego, poseł na Sejm III kadencji w II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1887 ukończył gimnazjum w Szawlach, później studiował teologię na Akademii Duchownej w Petersburgu. Po zakończeniu edukacji pracował jako profesor w kowieńskim seminarium duchownym. W 1917 obronił doktorat z prawa kanonicznego. W latach 1918–1919 wykładał na KUL, później związał się z Uniwersytetem Stefana Batorego, gdzie pełnił funkcję dziekana (1919–1923) i prorektora (1920–1922). Wykładał również prawo kanoniczne na Uniwersytecie Poznańskim.

W 1930 został wybrany posłem na Sejm III kadencji z list BBWR w okręgu Lida. Od czerwca 1930 do kwietnia 1936 sprawował urząd wiceministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Pochowany na cmentarzu Na Rossie.[1]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dokumentacja nagrobka
  2. M.P. z 1929 r. nr 247, poz. 578 „za zasługi na polu pracy naukowej oraz przy organizacji Uniwersytetu Wileńskiego”.
  3. Dalszy ciąg uroczystości wileńskich. Przemówienia i gratulacje. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 235 z 12 października 1929. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]