Gubernia moskiewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gubernia moskiewska
Московская губерния
gubernia
1708–1929
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Moskwa

Powierzchnia

33 271 km²

Populacja (1897)
• liczba ludności


2 430 581

• gęstość

73 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba ujezdów

13

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Gubernia moskiewska 1821

Gubernia moskiewska (ros. Московская губерния) – historyczna jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR, gubernia ze stolicą w Moskwie, obejmująca tereny w centrum Rosji europejskiej.

Utworzona przez Piotra I jako jedna z ośmiu guberni, na które podzielono państwo rosyjskie w 1708 roku (archangielska, azowska, ingermanlandzka, kazańska, kijowska, moskiewska, smoleńska, syberyjska)[1]. Na czele guberni stał gubernator.

W związku ze zmianami w podziale terytorialnym Rosji kilkakrotnie zmieniały się granice i powierzchnia guberni moskiewskiej – już w 1713 powiększono ją o część zlikwidowanej wtedy guberni smoleńskiej. W 1708 roku powierzchnia wynosiła 128 600 km², w 1905 roku 33 271 km². Gubernia graniczyła od północy i północnego zachodu z gubernią twerską, od północnego wschodu i wschodu z gubernią włodzimierską, od południowego wschodu z gubernią riazańską, od południa z gubernią tulską i kałuską, od zachodu z gubernią smoleńską.

Zlikwidowana w 1929 roku.

Podział w czasach imperium[edytuj | edytuj kod]

Okres podziału na prowincje[edytuj | edytuj kod]

W czasach Piotra I gubernie dzieliły się na prowincje (z wojewodami na czele), a prowincje na dystrykty (z komisarzami ziemskimi), w miastach wprowadzono magistraty o kompetencjach sądowych i administracyjnych[2].
Od 1719 roku gubernia moskiewska dzieliła się na 9 prowincji:

  1. moskiewską,
  2. juriewsko-polską,
  3. kałuską,
  4. kostromską,
  5. perejasławsko-riazańską,
  6. perejasławsko-zaleską,
  7. suzdalską,
  8. tulską,
  9. włodzimierską
  1. jarosławlską,
  2. uglicką
  • w 1775 r. dwa ujezdy guberni moskiewskiej włączono do namiestnictwa twerskiego, zachodnia część guberni weszła w skład namiestnictwa smoleńskiego (wraz z gubernią smoleńską i częścią guberni biełgorodzkiej), w 1776 trzy ujezdy włączono do namiestnictwa kałuskiego, w 1777 jeden ujezd do namiestnictwa tulskiego, północna część guberni weszła w skład namiestnictwa jarosławskiego, w 1778 z guberni moskiewskiej wydzielono namiestnictwa: riazańskie, kostromskie, włodzimierskie.

Okres podziału na ujezdy[edytuj | edytuj kod]

Od 1781 roku zreorganizowana gubernia moskiewska (w granicach dawnej prowincji moskiewskiej) dzieliła się na ujezdy, na czele których stali isprawnicy wybierani przez szlachtę[3].

W skład guberni wchodziło 13 ujezdów:

  1. moskiewski,
  2. bogorodski (zlikwidowany w 1796, przywrócony 1802),
  3. bronnicki (zlikwidowany w 1796, przywrócony 1802),
  4. dmitrowski,
  5. kołomneński,
  6. klineński,
  7. możajski,
  8. podolski (zlikwidowany w 1796, przywrócony 1802),
  9. ruzański,
  10. sierpuchowski,
  11. wierejski,
  12. wołokołamski,
  13. zwienigorodzki.

Oświata[edytuj | edytuj kod]

Według spisu z 1897 roku, w guberni umiejętność czytania i pisania posiadało 49% ludności powyżej 9 roku życia[4].

Po rewolucji[edytuj | edytuj kod]

Pieczęć Moskiewskiej Gubernialnej Rady Deputowanych RFSRR

Radziecka gubernia moskiewska[edytuj | edytuj kod]

Po rewolucji październikowej w nowym państwie radzieckim początkowo zachowano dawne carskie gubernie, w granicach których były wprowadzane zmiany administracyjne

  • w ramach guberni moskiewskiej powstały nowe ujezdy:
  1. siergijewski (1919 rok),
  2. oriechowsko-zujewski (1921),
  3. woskriesieński (1921),
  4. leninski (1922)
  • w 1921 r. zlikwidowane zostały ujezdy: wierejski i ruzański
  • w 1923 r. do guberni moskiewskiej przyłączono ujezdy:
  1. jegoriewski (z guberni riazańskiej),
  2. kaszyrski (z guberni tulskiej)

W 1926 r. gubernia moskiewska obejmowała 17 ujezdów, a jej powierzchnia wynosiła 44.569 km.kw.

Likwidacja[edytuj | edytuj kod]

Gubernia moskiewska została zlikwidowana w styczniu 1929 r., kiedy na mocy postanowienia Prezydium WCIK o pełnej likwidacji guberni został utworzony „centralny obwód przemysłowy” (ros. Центрально-Промышленная область) na który złożyły się likwidowane jednostki: gubernia moskiewska, gubernia riazańska, gubernia tulska, gubernia twerska oraz częściowo gubernia kałuska i gubernia włodzimierska. Po kilku miesiącach istnienia centralnego obwodu przemysłowego, na początku czerwca 1929 nazwa tej nowej jednostki administracyjnej została zmieniona na obwód moskiewski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ludwik Bazylow, Historia Rosji, Wrocław 1985, ISBN 83-04-01593-5, s. 192
  2. Jaworski I., Zarys powszechnej historii państwa i prawa. Historia ustroju i źródeł prawa, Warszawa 1978, s. 222-223
  3. Jaworski I., op.cit., s. 226-227
  4. Rozdział I. Białoruś i jej mieszkańcy w XIX i na początku XX wieku. W: Dorota Michaluk: Białoruska Republika Ludowa 1918–1920. U podstaw białoruskiej państwowości. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2010, s. 48. ISBN 978-83-231-2484-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ludwik Bazylow: Historia Rosji. Wrocław: Ossolineum, 1985. ISBN 83-04-01593-5.
  • Отечественная история. XIX век. Атлас. Москва: АСТ-Пресс, 1998. ISBN 5-7805-0306-0.
  • August Jeske: Gieografja. Warszawa: Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, 1914.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]