Henry James Pye
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Henry James Pye (ur. 10 lutego 1744 w Londynie , zm. 11 sierpnia 1813 w Pinner) – angielski poeta, którego twórczość przypada na oświecenie i początki romantyzmu. W roku 1790 otrzymał tytuł poeta-laureat[1]. W 1784 roku został wybrany do parlamentu[2]. Gdy opuścił miejsce w parlamentarnej ławie, został szefem policji w Westminsterze. Jako poeta był autorem między innymi tomu Poems on various subjects (Wiersze na różne tematy[3]). Wydał też poemat Beauty[4]. Poza tym napisał tragedię Adelaide[5].
Ambitną próbą rodzimej wielkiej epoki był obszerny poemat Alfred[6]. Dzieło Pye’a, podobnie jak inne ówczesne utwory o anglosaskim władcy Alfredzie Wielkim, poematy Johna Fitchetta i Josepha Cottle'a miało budzić w Anglikach uczucia patriotyczne i dumę narodową, niezwykle istotne w latach walk z Napoleonem. O literackich portretach króla Alfreda pisał Simon Keynes[7]. Współcześnie Henry James Pye należy do autorów zapomnianych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Henry James Pye, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-07-08] (ang.).
- ↑ PYE, Henry James (1745-1813), of Faringdon, Berks. | History of Parliament Online [online], www.historyofparliamentonline.org [dostęp 2020-07-08].
- ↑ Poems on Various Subjects by Henry James Pye in Two Volumes, ornamented with Frontispieces, Vol. I, John Stockdale, London 1787.
- ↑ Beauty, a Poetical Essay. In Three Parts, by Henry James Pye, T. Beckett, P. A. de Hondt, London 1766.
- ↑ Adelaide: a Tragedy in Five Acts, by Henry James Pye, John Stockdale, London 1800.
- ↑ Alfred, an Epic Poem, by H[enry] J[ames] Pye, London 1815.
- ↑ Simon Keynes, The cult of Alfred, [w:] Anglo-Saxon England 28, Cambridge 1999, s. 329-330.