Bieriozowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bieriozowo
Берёзово
ilustracja
Herb Flaga
Herb flaga Bieriozowa
Państwo

 Rosja

Okręg autonomiczny

 Chanty-Mansyjski Okręg Autonomiczny – Jugra

Data założenia

1593

Populacja (2010)
• liczba ludności


7287[1]

Nr kierunkowy

+7 34674

Kod pocztowy

628 140

Tablice rejestracyjne

86

Położenie na mapie Chanty-Mansyjskiego Okręgu Autonomicznego – Jugry
Mapa konturowa Chanty-Mansyjskiego Okręgu Autonomicznego – Jugry, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bieriozowo”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bieriozowo”
Ziemia63°56′N 65°03′E/63,933333 65,050000
Strona internetowa

Bieriozowo (ros. Берёзово) – osiedle typu miejskiego w Rosji, w Chanty-Mansyjskim Okręgu Autonomicznym – Jugrze, ośrodek administracyjny Rejonu Bieriozowskiego.

Miasto leży nad Sośwą Północną, ok. 42 km od jej ujścia do Obu.

Ludność[edytuj | edytuj kod]

Miasto liczy 7081 mieszkańców (stan na 1 stycznia 2010 r. Większość populacji stanowią Rosjanie i inni europejscy osadnicy; niewielką grupę stanowią też rdzenni mieszkańcy okręgu – Chantowie i Mansowie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Bieriozowo zostało założone jako pierwsze rosyjskie osiedle na terenach obecnego Chanty-Mansyjskiego Okręgu Autonomicznego – Jugry w 1593 r., na miejscu starego chantyjskiego grodu Suhmut-Wasz, inaczej zwanego Chal-Usz co w przekładzie oznacza "brzozowy gródek". Początkowo miasto nosiło nazwę Bieriozow (ros. Берёзов) i było ufortyfikowaną osadą położoną 1100 km na północ od najbliższego innego rosyjskiego punktu osadniczego w zachodniej SyberiiTobolska.

Miasto przez długi czas było miejscem zesłań politycznych. W 1729 r. zmarł tutaj dawny faworyt cara Piotra I, a następnie carycy Katarzyny I – książę Aleksandr Mienszykow, zesłany do Bieriezowa przez ich następcę, zaś w 1730 r. uwięziono tu wraz z rodziną księcia Aleksieja Dołgorukowa, brata-bliźniaka Wasilija Dołorukowa. Także w Bieriozowie zmarł w 1747 r. zesłany tu 5 lat wcześniej wraz z żoną generał Andriej Ostermann. W XIX w. do Bieriezowa zsyłano m.in. dekabrystów, zaś w XX w. – rewolucjonistów.

W latach 1719 i 1808 miasto spłonęło doszczętnie w wyniku pożaru, zaś pożar z 1887 r. zniszczył znaczną część osady.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]