Chaophraya Bodindechanuchit (Yaem na Nakhon)
Chaophraya Bodindechanuchit | |
|---|---|
เจ้าพระยาบดินทรเดชานุชิต | |
.jpg) | |
| Minister of Defense | |
| In office August 26, 1921 – August 4, 1926 | |
| Monarchs | Vajiravudh, Prajadhipok |
| Preceded by | Arun Chatrakul |
| Succeeded by | Paribatra Sukhumbandhu |
| Personal details | |
| Born | Yaem April 21, 1867 Nakhon Si Thammarat, Nakhon Si Thammarat province, Siam |
| Died | March 1, 1961 (aged 93) Bangkok, Thailand |
| Alma mater | Chulachomklao Royal Military Academy |
| Military service | |
| Allegiance |  Siam |
| Branch |  Royal Thai Army |
| Years of service | 1880–1926 |
| Rank | General |
Chaophraya Bodindechanuchit (Thai: เจ้าพระยาบดินทรเดชานุชิต), personal name Yaem na Nakhon (Thai: แย้ม ณ นคร, also spelled na Nagara) was the Siamese Minister of Defense from August 26, 1921, to August 4, 1926.
Biography
[edit]Early years
[edit]Yaem was born on April 21, 1867, as the son of Chaophraya Suthammamontri (Nu Phrom), the governor of Nakhon Si Thammarat. Yaem spent his childhood studying Thai and Khmer and Thai numbers under a few tutors. When he was 13, he ordained as a novice monk at Wat Phra Mahathat, Nakhon Si Thammarat province but later moved to Wat Mai Ka Kaew.
Military service
[edit]Yaem entered government service in 1880 after Somdet Chaophraya Sri Suriwongse recruited him while visiting Nakhon Si Thammarat and brought him to Bangkok. Yaem then served under Chaophraya Surawongwaiyawat before becoming a cadet at the Royal Military Academy (now the Chulachomklao Royal Military Academy). He was the third student there, and studied at the Saranrom Palace until graduating, and was promoted to 2nd Lieutenant on December 1, 1889.[1] On November 15, 1892, he was promoted to captain[2] and on May 17, 1900, to Major.[3] On December 5, 1897, he received the noble title of Luang Ruapratsapatphon, with a sakdina of 800.[4] He was promoted to lieutenant colonel on May 14, 1902[5] and on September 20, 1901, he had the title of Phra Suradet Nachit and a sakdina of 1,000.[6]
Yaem was described to serve with honesty and his ability to succeed within the government ranks, eventually making him adjutant of the Army on August 6, 1903[7] along with a prior promotion on July 16, 1903, to a colonel.[8] He also gained the title of Phraya Woradetsakdawut on November 12, 1903.[9] In 1902, Yaem oversaw the establishment of the military in Monthon Phayap in the north to suppress the Ngiao rebellion there. Later, in 1912, he was named to the tribunal for the court martial of the instigators of the Palace Revolt of 1912.[10] He was named a privy councillor of King Vajiravudh, and would also continue in the role under King Prajadhipok. He was promoted to Lieutenant General on April 11, 1912.[11] He was made Permanent Secretary of the Ministry of Defense in 1910. When Vajiravudh introduced the use of surnames in 1912, he granted Yaem's family the surname of "na Nagara" as descendants of the Governor of Nakhon Si Thammarat on June 24, 1913.[12]
He was then finally promoted to a full general on April 1, 1919.[13] Later on, he became acting Minister of Defense on August 26, 1921, and was appointed as minister April 1, 1922. On November 11, 1922, he was given the title of Chaophraya Bodindechanuchit with a sakdina of 10,000.[14] He was a member of Vajiravudh's paramilitary movement the Wild Tiger Corps, and received the rank of major on February 15, 1923.[15]
Later years
[edit]Bodindechanuchit resigned from Minister of Defense on August 4, 1926, from illness and retired in Bangkok. During his later years, he would donate extensively to the maintenance for Buddhist temples in Bangkok as well as his hometown of Nakhon Si Thammarat. By this point, Bodindechanuchit had married Liap (เลียบ), daughter of Luang Sunthonsinthop (Cho Patchim) (หลวงสุนทรสินธพ (จอ ปัจฉิม)) and had 4 children with her.[16] On March 1, 1961, Bodindechanuchit died and King Bhumibol Adulyadej himself attended his cremation at Wat Thepsirin on February 27, 1962.[17]
Awards
[edit]- Ratana Varabhorn Order of Merit (1917)[18][19]
- Order of Chula Chom Klao, 1st Class (1922)[18][20]
- Order of the White Elephant, 1st Class (1913)[18][21]
- Order of the Crown of Thailand, 1st Class (1912)[18][22]
- Order of Rama, 2nd Class (1918)[18][23]
- Chakra Mala Medal (1903)[18][24]
- King Vajiravudh's Royal Cypher Medal, 2nd Class (1921)[18][25]
- King Prajadhipok's Royal Cypher Medal, 3rd Class (1926)[18][26]
- King Bhumibol Adulyadej's Royal Cypher Medal, 2nd Class (1954)[18][27]
Foreign Awards
[edit]
France: Legion of Honour, 2nd Class (Grand Officer, 1921)[18]
Germany: Order of Brunswick, 1st Class (Commanders Cross, 1909)[18]
References
[edit]- ^ ประกาศกรมยุทธนาธิการ
- ^ พระราชทานสัญญาบัตรทหาร (หน้า 282)
- ^ พระราชทานสัญญาบัตรทหาร
- ^ พระราชทานสัญญาบัตร
- ^ พระราชทานสัญญาบัตรทหารบก
- ^ พระราชทานสัญญาบัตรขุนนาง
- ^ แจ้งความกรมยุทธนาธิการ
- ^ พระราชทานสัญญาบัตรทหารบก
- ^ พระราชทานสัญญาบัตรขุนนาง
- ^ "rakbankerd.com". Archived from the original on September 27, 2007. Retrieved 2007-05-11.
- ^ ตั้งตำแหน่งยศนายทหารบก
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศกระทรวงมุรธาธร เรื่อง ประกาศพระราชทานนามสกุล ครั้งที่ 2, เล่ม 30, ตอน 0 ง, 6 กรกฎาคม 2456, หน้า 691
- ^ พระราชทานยศทหารบก
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศเลื่อนกรม ตั้งพระองค์เจ้า และตั้งเจ้าพระยา, เล่ม 39, 19 พฤศจิกายน 2465, หน้า 320-324
- ^ พระราชทานยศนายเสือป่า
- ^ "rta.mi.th". Archived from the original on 2007-06-30. Retrieved 2007-05-11.
- ^ ข่าวในพระราชสำนัก
- ^ a b c d e f g h i j k "พลเอก เจ้าพระยาบดินทรเดชานุชิต (แย้ม)". nakhonfocus.com (in Thai). Archived from the original on December 23, 2021. Retrieved December 23, 2021.
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานตรารัตนวราภรณ์, เล่ม ๓๔ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๘๙๙, ๖ มกราคม ๒๔๖๐
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, รายพระนามและนาม สมาชิก สมาชิกา เครื่องราชอิสริยาภรณ์สำหรับตระกูลจุลจอมเกล้า พระราชทานในพระราชพิธีฉัตรมงคล เมื่อวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน พระพุทธศักราช ๒๔๖๕, เล่ม ๓๙ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๒๘๔, ๑๙ พฤศจิกายน ๒๔๖๕
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, รายพระนามแลนามผู้ที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๓๐ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๒๗๔, ๔ มกราคม ๒๔๕๖
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๒๙ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๔๓๕, ๒๒ มกราคม ๑๓๑
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีศักดิ์รามาธิบดี, เล่ม ๓๕ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๙๘๑, ๒๘ กรกฎาคม ๒๔๖๑
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญจักรมาลา, เล่ม ๒๐ ตอนที่ ๓๕ หน้า ๖๑๗, ๒๙ พฤศจิกายน ๑๒๒
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์, เล่ม ๓๘ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๓๘๓, ๒๐ พฤศจิกายน ๒๔๖๔
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๔๓ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๓๕๒๖, ๒ มกราคม ๒๔๖๙
- ^ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์, เล่ม ๗๑ ตอนที่ ๔๙ ง หน้า ๑๗๒๔, ๓ สิงหาคม ๒๔๙๗