Jump to content

Phutthachan

From Wikipedia, the free encyclopedia

Phuthachan (Thai: พุฒาจารย์, Buḍhācārya, lit.'Senior Master'), formerly Phutthachan (Thai: พุทธาจารย์, Buddhācārya, lit.'Awakened Master'), is an ecclesiastical title given to senior members of the Thai sangha, the community of Buddhist monks in Thailand.[1]

History

[edit]

In the Ayutthaya Kingdom, the title Buddhācārya was preserved for Buddhist monks who were patriarchs of the sect of araṇyavāsī (Thai: อรัญวาสี; RTGSaranyawasi; lit.'forest dwellers').[1]

In 2394 BE (1851/52 CE), the title Buddhācārya was modified to Buḍhācārya by King Rama IV, who gave it to Son (Thai: สน), the abbot of Wat Saket.[2]

Title holders

[edit]

Holders of this title include:

References

[edit]
  1. ^ a b Chanthawit, Natthaphat (n.d.). "Phat yot lae samanasak" พัดยศและสมณศักดิ์ [Fans of ranks and ecclesiastical ranks]. Thai Encyclopedia for Youth (in Thai). Bangkok: Thai Encyclopedia for Youth Project, Golden Jubilee Network. Retrieved 2017-03-08.{{cite web}}: CS1 maint: year (link)
  2. ^ วิเชียร อากาศฤกษ์ และ สุนทร สุภูตะโยธิน, ประวัติ สมณศักดิ์ และ พัดยศ, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ศรีอนันต์, 2528, หน้า 33