Jump to content

User talk:Patryk gałązka/sandbox

Page contents not supported in other languages.
From Wikipedia, the free encyclopedia

This page is about the Malayan Chinese doctor. For the editor of Liangyou magazine, see The Young Companion.
In this Chinese name, the family name is Wu.
Wu Lien-teh
伍連德
blue and peach photograph of Dr. Wu-Lien Teh
Portrait of Dr. Wu Lien Teh
Born(1879-03-10)10 March 1879
Penang, Straits Settlements
Died21 January 1960(1960-01-21) (aged 80)
Penang, Federation of Malaya
NationalityMalayan
Other namesGoh Lean Tuck, Ng Leen Tuck
EducationEmmanuel College, Cambridge
Occupation(s)Physician, researcher, painter
Years active1903–1959
Known forWork on the Manchurian Plague of 1910–11
Notable workPlague Fighter: The Autobiography of a Modern Chinese Physician
Patryk gałązka/sandbox
Traditional Chinese伍連德
Simplified Chinese伍连德
Transcriptions
Standard Mandarin
Hanyu PinyinWǔ Liándé
Wade–GilesWu3 Lien2-tê2
Yue: Cantonese
JyutpingNg5 Lin4 Dak1
Southern Min
Hokkien POJGó͘ Liân-tiak

Wu Lien-teh (Chinese: 伍連德; pinyin: Wǔ Liándé; 10 March 1879 – 21 January 1960), also known as Goh Lean Tuck and Ng Leen Tuck in Minnan and Cantonese transliteration respectively, was a Malayan physician renowned for his work in public health and particularly, the Manchurian plague of 1910–11.

Wu was the first medical student of Chinese descent to study at the University of Cambridge.[1] He was also the first Malayan nominated for the Nobel Prize in Physiology or Medicine, in 1935.[2]

Życie i edukacja

[edit]

Wu urodził się w Penang, jednym z trzech miast Straits Settlements (pozostałe to Malacca i jego stolica Singapur), obecnie jako jedno ze stanów [ [Malezja]]. Straits Settlements stanowiły wówczas część kolonii Wielkiej Brytanii. Jego ojciec był niedawnym imigrantem z Taishan, Chiny i pracował jako złotnik. [3] Cite error: A <ref> tag is missing the closing </ref> (see the help page). po wygraniu Stypendium Królowej. [3] Miał udaną karierę na uniwersytecie, zdobywając praktycznie wszystkie dostępne nagrody i stypendia. Kliniczne lata studiów licencjackich spędził w St Mary's Hospital, Londyn, a następnie kontynuował naukę w Liverpool School of Tropical Medicine (pod kierunkiem Sir Ronald Ross), Pasteur Institute, Halle University i Selangor Institute. [3]

Wu wrócił do Straits Settlements w 1903 roku. Po pewnym czasie poślubił Ruth Shu-chiung Huang, której siostra była żoną Lim Boon Keng, lekarza, który promował reformy społeczne i edukacyjne w Singapurze. [4] Siostry były córkami Wong Nai Siong, chińskiego przywódcy rewolucji i wychowawcy, który przeprowadził się w te okolice w latach 1901–1906. [4]

Wu i jego rodzina przeprowadzili się do Chin w 1907 r. [4] Podczas jego pobytu w Chinach zmarła żona Wu i dwóch z ich trzech synów. [4] ożenił się ponownie i miał jeszcze czworo dzieci.

W listopadzie 1931 r., Podczas japońskiej inwazji na Mandżurię, Wu został zatrzymany i przesłuchany przez władze japońskie pod zarzutem bycia chińskim szpiegiem. [4]

W 1937 roku, podczas okupacja większości Chin przez Japonię i odwrotu nacjonalistów, Wu został zmuszony do ucieczki, powracając na południe do Malajów, aby zamieszkać w Ipoh. Jednak zdał sobie sprawę, że spalono jego dom i kolekcję starożytnych chińskich książek medycznych. [5] [4]

W 1943 roku Wu został schwytany przez malajskich lewicowych bojowników o wolność i przetrzymywany jako okup. Następnie władze japońskie prawie oskarżyły go o wspieranie ruchu oporu poprzez zapłacenie okupu, ale był chroniony przez wcześniejsze potraktowanie japońskiego oficera wojskowego. [4]

Kariera

[edit]

We wrześniu 1903 roku Wu dołączył do Instytutu Badań Medycznych w Kuala Lumpur jako pierwszy student naukowy. Nie było jednak dla niego stanowiska specjalistycznego, ponieważ w tamtych czasach dwupoziomowy system medyczny w brytyjskich koloniach zakładał, że tylko obywatele brytyjscy mogli zajmować najwyższe stanowiska w pełni wykwalifikowanych lekarzy lub specjalistów. Wu spędził wczesną karierę medyczną, badając beri-beri i glisty (Ascarididae), zanim pod koniec 1904 r. Podjął prywatną praktykę w Chulia Street, George Town, Penang. <Ref. name = ": 4" />

Opium

[edit]

Wu był głośnym komentatorem ówczesnych problemów społecznych. Na początku XX wieku zaprzyjaźnił się z Lim Boonem Kengiem i Song Ong Siang, prawnikiem, który był aktywny w rozwoju społeczeństwa obywatelskiego Singapuru. Dołączył do nich w redagowaniu „The Straits Chinese Magazine”. [4] Wraz z przyjaciółmi Wu założył Stowarzyszenie Anti-Opium Association w Penang. Wiosną 1906 r. Zorganizował ogólnokrajową konferencję antyopium, w której wzięło udział około 3000 osób. [6] [4] Zwróciło to uwagę potężnych sił zaangażowanych w lukratywny handel opium, aw 1907 r., doprowadziło to do poszukiwań, a następnie odkrycia jednej uncji opium w ambulatorium Wu, za co został skazany i ukarany grzywną. [4]

Wu rozpoczął pracę dla chińskiego rządu dynastii Qing w 1907 r. I został zastępcą dyrektora Army Medical College z siedzibą w Tianjin w 1908 r. [3]

Dżuma płucna

[edit]

Zimą 1910 roku Wu otrzymał instrukcje z Ministerstwa Spraw Zagranicznych cesarskiego sądu Qing [7] w Pekinie, aby udać się do [[Harbin] ] w celu zbadania nieznanej choroby, która zabiła 99,9% ofiar. [8] To był początek dużej plagi płucnej pandemii Mandżurii i Mongolia, która ostatecznie pochłonęła 60 000 istnień ludzkich. [9]

Wu był w stanie przeprowadzić sekcję zwłok (zwykle nie było to akceptowane w Chinach w tamtym czasie) na kobiecie Japończyk, która zmarła na zarazę. Cite error: A <ref> tag is missing the closing </ref> (see the help page). Po ustaleniu podczas sekcji zwłok, że dżuma była rozprzestrzeniająca się drogą powietrzną, Wu opracował maskę chirurgiczną, którą widział w użyciu na Zachodzie w bardziej znaczące maski z warstwami gazy i bawełny do filtrowania powietrza. [10] Cite error: A <ref> tag is missing the closing </ref> (see the help page). [10] Uważa się, że maska ​​N95 jest potomkiem projektu Wu. [11]

Wu zainicjował kwarantannę, zaaranżował dezynfekcję budynków oraz spalenie i wymianę starego szpitala zarazy. [4] Środkiem, z którego Wu najlepiej zapada w pamięć, było zażądanie cesarskiej sankcji za kremację ofiary dżumy. [4] Nie można było pochować zmarłych, ponieważ ziemia była zamarznięta, a ciała można było pozbyć się tylko przez zanurzenie ich w parafina i spalenie na stosach . [3] Kremacja tych zakażonych ofiar okazała się punktem zwrotnym epidemii; dni po rozpoczęciu kremacji dżuma zaczęła słabnąć iw ciągu kilku miesięcy została wytępiona. [12]

Wu przewodniczył Międzynarodowej Konferencji Plagowej w Mukden (Shenyang) w kwietniu 1911 r., Historycznym wydarzeniu z udziałem naukowców ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii, Francji, Niemiec, Włoch, Austro-Węgier , Holandii, Rosji, Meksyku i Chin. [13] [14] Konferencja odbyła się miejsce ponad trzy tygodnie i prezentacje pokazów d eksperymenty.

Wu przedstawił później artykuł badawczy dotyczący zarazy na Międzynarodowym Kongresie Medycyny w Londynie w sierpniu 1911 roku, który został opublikowany w „The Lancet” w tym samym miesiącu.

Na konferencji dotyczącej zarazy epidemiolodzy Danylo Zabolotny i Anna Tchourilina ogłosili, że ustalili początkową przyczynę wybuchu epidemii u myśliwych świstaka z Tarbagana, którzy zarazili się chorobą od zwierząt . Tarabagan stał się maskotką konferencji. [13] Wu zadał jednak pytanie, dlaczego tradycyjni łowcy świstaków nie doświadczyli wcześniej śmiertelnych epidemii. Później opublikował pracę, w której argumentował, że tradycyjni myśliwi Mongołowie i Buriaci ustalili praktyki, które zapewniały ich społecznościom bezpieczeństwo, i obwiniał nowszych imigrantów Shandong na ten obszar ( Chuang Guandong ) za stosowanie metod łowieckich polegających na chwytaniu większej liczby chorych zwierząt i zwiększonym ryzyku narażenia. [15]

Późniejsza kariera

[edit]

W 1912 roku Wu został pierwszym dyrektorem Manchurian Plague Service. Był członkiem założycielem i pierwszym prezesem Chinese Medical Association (1916–1920). [3] [16]

Wu kierował działaniami mającymi na celu zwalczanie pandemii cholery z lat 1920–21 w północno-wschodnich Chinach. [4]

W 1929 roku został mianowany powiernikiem „Nanyang Club” w Penang przez Cheah Cheang Lim, wraz z Wu Lai Hsi, Robert Lim Kho Seng i Lim Chong Eang. „Nanyang Club”, stary dom w Peiping, Chiny, zapewniał wygodne zakwaterowanie dla przyjaciół chińskich z zagranicy. [6]

W latach trzydziestych został pierwszym dyrektorem National Quarantine Service. [3]

Około 1939 roku Wu wrócił do Malajów i kontynuował pracę jako lekarz ogólny w Ipoh. [4]

Wu zebrał darowizny na uruchomienie Biblioteki Perak (obecnie Biblioteka Tun Razak) w Ipoh, bezpłatnej bibliotece publicznej, i przekazał darowizny na rzecz Shanghai City Library i University of Hong Kong. [17]

Wu był mandarynem drugiej rangi [clarification needed] <! - czy to oznacza juren -> i zasiadał w komitetach doradczych Ligi Narodów. Otrzymał nagrody od cara Rosji i prezydenta Francji, a także tytuły honorowe przyznane przez Johns Hopkins University, Peking University, University of Hong Kong i [[University of Tokyo]. ]. [3] [4]

Śmierć i upamiętnienie

[edit]

Wu praktykował medycynę aż do śmierci w wieku 80 lat. Kupił nowy dom w Penang na emeryturę i właśnie ukończył swoją 667-stronicową autobiografię „Plague Fighter, the Autobiography of a Modern Chinese Physician”. [8] 21 stycznia 1960 r. zmarł z powodu udaru w swoim domu w Penang. [18]

Droga nazwana na cześć Wu znajduje się w Ipoh Garden South, dzielnicy mieszkalnej klasy średniej w Ipoh. W Penang, w pobliżu Penang Free School znajduje się dzielnica mieszkalna o nazwie Taman Wu Lien Teh. [19] W tej szkole jego alma mater , jego imieniem nazwano dom. Istnieje Towarzystwo Dr Wu Lien-teh, Penang. [20] [21]

Kolekcja Wu Lien-teh, która obejmuje 20 000 książek, została przekazana przez Wu Uniwersytetowi Nanyang, który później stał się częścią National University of Singapore. [18]

W Art Museum na University of Malaya znajduje się kolekcja obrazów Wu. [4]

W 1995 roku córka Wu, dr Yu-lin Wu, opublikowała książkę o swoim ojcu „Wspomnienia dr Wu Lien-teh, wojownika zarazy”. [22]

W 2015 r. Otwarto Instytut Wu Lien-Teh w Harbin Medical University. [23] W 2019 roku „The Lancet” ogłosił coroczną nagrodę Wakley-Wu Lien Teh na cześć Wu i redaktor założycielski publikacji Thomas Wakley. [24]

Dr Wu Lien-teh jest uważany za pierwszą osobę, która zmodernizowała chińskie usługi medyczne i edukację medyczną. Na Harbin Medical University jego brązowe posągi upamiętniają jego wkład w zdrowie publiczne, profilaktykę i edukację medyczną. [25]

Podczas Wybuch choroby koronawirusowej w 2019 r. Kilku uczonych argumentowało, że prace Wu mają współczesne znaczenie w dziedzinie epidemiologii. [10] [21] [26]

W 2020 roku Dr Yvonne Ho [27] zidentyfikował i połączył 22 znanych potomków medycznych i naukowych dr Wu Lien-Teh, mieszkających w 14 różnych miastach świat. [28] W maju 2020 r., podczas pandemii COVID-19, zorganizowała spotkanie inauguracyjne tych potomków za pośrednictwem wideokonferencji. To był pierwszy raz, kiedy wszyscy mieli okazję poznać innych.

W lipcu 2020 r. Po raz pierwszy opublikowano wspólny artykuł niektórych z tych medycznych i naukowych potomków, aby upamiętnić i uhonorować całokształt pracy doktora Wu w dziedzinie zdrowia publicznego. [29]

W sierpniu 2020 r. Druga grupa jego medycznych i naukowych potomków opublikowała drugi wspólny artykuł ku czci dr Wu. [30]

We wrześniu 2020 r. Opublikowano trzeci wspólny artykuł w języku chińskim. Cite error: A <ref> tag is missing the closing </ref> (see the help page).

Uwagi

[edit]

Są pewne rzeczy do przetłumaczenia.

Referencje

[edit]
  1. ^ Wu Lien-Teh, 2014. Plague Fighter: The Autobiography of a Modern Chinese Physician. Penang: Areca Books.
  2. ^ Wu, Lien-Teh. "The Nomination Database for the Nobel Prize in Physiology or Medicine, 1901-1953".
  3. ^ a b c d e f g h [http: //www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0140673660902774 "Nekrologi: Wu Lien-Teh"]. The Lancet. Pierwotnie opublikowane jako tom 1, wydanie 7119. 275 (7119): 341. 6 Luty 1960. doi:10.1016 / S0140-6736 (60) 90277-4. ISSN 0140-6736. {{cite journal}}: Check |doi= value (help); Check |url= value (help); Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |język= ignored (help)
  4. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p Cite error: The named reference : 3 was invoked but never defined (see the help page).
  5. ^ WCWN (20 lutego 1960). "Nekrolog: Dr Wu Lien-Teh". The Lancet. Wydano pierwotnie jako tom 1, wydanie 7121. doi:10.1016 / S0140-6736 (60) 90379-2. ISSN 0140-6736. {{cite journal}}: Check |doi= value (help); Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |język= ignored (help); Unknown parameter |numer= ignored (help); Unknown parameter |strony= ignored (|pages= suggested) (help); Unknown parameter |tom= ignored (help)
  6. ^ a b Cooray, Francis; Nasution Khoo Salma. `` Redoutable Reformer: The Life and Times of Cheah Cheang Lim . Areca Books, 2015. ISBN 9789675719202
  7. ^ [https: / /chinachannel.org/2018/12/20/plague/ "Chiński lekarz, który pokonał zarazę"]. China Channel. 20 December 2018. Retrieved 10 March 2021. {{cite web}}: Check |url= value (help)
  8. ^ a b [https: //www.bmj.com/content/1/5170/429.7 "Nekrologi: WU LIEN-TEH, MD, Sc.D., Litt.D., LL.D., MPH"]. 6 lutego 1960: 429–430. doi:10.1136 / bmj.1.5170.429-f. ISSN 0007-1447. PMC 1966655. {{cite journal}}: Check |doi= value (help); Check |url= value (help); Check date values in: |date= (help); Cite journal requires |journal= (help); Unknown parameter |czasopismo= ignored (|journal= suggested) (help); Unknown parameter |język= ignored (help); Unknown parameter |numer= ignored (help); Unknown parameter |tom= ignored (help)
  9. ^ Flohr, Carsten (1996). "The Plague Fighter: Wu Lien-teh i początek chińskiego publicznego systemu opieki zdrowotnej". Annals of Science: 361–380. doi:10.1080 / 00033799608560822. ISSN 0003-3790. PMID 11613294. {{cite journal}}: Check |doi= value (help); Unknown parameter |numer= ignored (help); Unknown parameter |tom= ignored (help)
  10. ^ a b c Wilson, Mark (24 March 2020). [https: //www.fastcompany.com/90479846/ the-untold-origin-story-of-the-n95-mask "Niezliczona historia pochodzenia maski N95"]. Fast Company. Retrieved 26 marca 2020 r.. {{cite web}}: Check |url= value (help); Check date values in: |access-date= (help)
  11. ^ Wilson, Mark (24 March 2020). [https: //www.fastcompany.com/90479846/the-untold-origin-story-of-the-n95-mask "Niezliczona historia pochodzenia maski N95"]. Fast Company. Retrieved 25 April 2020. {{cite web}}: Check |url= value (help)
  12. ^ Mates, Lewis H. [https: //books.google.com/? id = RJkWDAAAQBAJ & Printsec = frontcover & dq = wu + lien + teh, + plague + mask # v = onepage Encyklopedia kremacji]. pp. 300–301. ISBN 978-1-317-14383-3. {{cite book}}: Check |url= value (help); Missing pipe in: |url= (help); Unknown parameter |data= ignored (|date= suggested) (help); Unknown parameter |język= ignored (help); Unknown parameter |wydawca= ignored (|publisher= suggested) (help)
  13. ^ a b Summers, William C. [https: //books.google.com/? id = 0CrOs9_nUOEC & printec = frontcover & dq = wu + lien + teh, + plague + mask # v = snippet & q = wu% 20lien% 20teh & f = true Wielka dżuma mandżurska lat 1910-1911: geopolityka choroby epidemicznej]. Yale University Press. ISBN 978-0-300-18476-1. {{cite book}}: Check |url= value (help); Missing pipe in: |url= (help); Unknown parameter |data= ignored (|date= suggested) (help)
  14. ^ [https: //wellcomecollection.org/works/qyumt3z3 "Przemówienie inauguracyjne wygłoszone podczas otwarcia Międzynarodowej Konferencji Plagowej, Mukden, 4 kwietnia 1911 r."] Wellcome Collection. 1911. Retrieved 26 marca 2020 r.. {{cite web}}: Check |url= value (help); Check date values in: |access-date= (help)
  15. ^ Lynteris, Christos (1 września 2013). "Wykwalifikowani tubylcy , Inept Coolies: polowanie na świstaki i wielka dżuma płucna mandżurska (1910–1911)". doi:10.1080 / 02757206.2012.697063. ISSN 0275-7206. {{cite journal}}: Check |doi= value (help); Check date values in: |date= (help); Cite journal requires |journal= (help); Text "numer 3" ignored (help)
  16. ^ Courtney, Chris (2018 ), „The Nature of Disaster in China: The 1931 Central China Flood”, Cambridge University Press [ISBN 978-1- 108-41777-8]
  17. ^ Cite error: The named reference „: was invoked but never defined (see the help page).
  18. ^ a b Cite error: The named reference : 4 was invoked but never defined (see the help page).
  19. ^ Artykuł w języku chińskim. http://staging.kwongwah.com.my/index.php?view_type=news&date=20110520&id=9 "Zdjęcie „Taman Wu Lien Teh"". Archived from the original on 27 sierpnia 2011. Retrieved 1 czerwca 2011. {{cite web}}: Check |archive-url= value (help); Check date values in: |access-date= and |archive-date= (help)
  20. ^ [http: //wulientehsociety.org/ "The Dr. Wu Lien-Teh Society, Penang 槟城 伍连 徳 学会| Świętujemy życie człowieka, który przywiózł do Chin nowoczesną medycynę, walczył z dżumą mandżurską i wyznaczył standardy dla pokoleń lekarzy.伍连德 博士: 斗 疫 防治 ， 推进 医学, 歌颂 国 士 无双"]. Retrieved 26 marca 2020 r.. {{cite web}}: Check |url= value (help); Check date values in: |access-date= (help)
  21. ^ a b Wai, Wong Chun (11 lutego 2020 r.). [https : //www.thestar.com.my/news/nation/2020/02/11/wu-lien-teh-malaysia039s-little-known-plague-virus-fighter "Wu Lien-Teh: mało znana Malezja bojownik wirusa plagi"]. The Star Online. Retrieved 26 marca 2020 r.. {{cite web}}: Check |url= value (help); Check date values in: |access-date= and |date= (help)
  22. ^ Wu, Yu-lin (1995). [https: //books.google.com/? id = bxFC5ynXN2YC & printec = frontcover & dq = wu + lien + teh # v = onepage Wspomnienia dr Wu Lien-teha, wojownika zarazy]. World Scientific. ISBN 978-981-02-2287-1. {{cite book}}: Check |url= value (help); Missing pipe in: |url= (help)
  23. ^ Cite error: The named reference : 7 was invoked but never defined (see the help page).
  24. ^ Wang, Helena Hui; Lau, Esther; Horton, Richard; Jiang, Baoguo (6 lipca 2019 r.). [https: //www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140- 6736 (19) 31517-X / abstract "Esej o nagrodach Wakley – Wu Lien Teh 2019: opowiadanie historii chińskich lekarzy"]. The Lancet. 394 (10192): 11. doi:10.1016 / S0140-6736 (19) 31517-X. ISSN 0140-6736. PMID 31282345. {{cite journal}}: Check |doi= value (help); Check |url= value (help); Check date values in: |date= (help)
  25. ^ Artykuł w języku chińskim. "130. pomnik dr Wu Liena -the". Retrieved 1 czerwca 2011. {{cite web}}: |archive-url= is malformed: path (help); Check date values in: |access-date= (help)CS1 maint: url-status (link)
  26. ^ Toh, Han Shih (1 lutego 2020 r.). [https: //www.scmp.com/week-asia/health-environment/article/3048461/how-malaysian-plague-fighter-wu-lien-teh -laid-down "Lekcje od chińskiego malezyjskiego bojownika wirusa Wuhan"]. South China Morning Post. Retrieved 26 marca 2020 r.. {{cite web}}: Check |url= value (help); Check date values in: |access-date= and |date= (help)
  27. ^ https://www.DrYvonneHo.com/
  28. ^ https://www.DrWuLienTeh.com
  29. ^ Liu, Ling Woo (18 Lipiec 2020 r.). [https: // www. scmp.com/magazines/post-magazine/long-reads/article/3093376/he-fought-plague-china-and-inspired-six "The Good Doctor"]. Retrieved 25 lipca 2020 r.. {{cite web}}: Check |url= value (help); Check date values in: |access-date= and |date= (help); Unknown parameter |Website= ignored (|website= suggested) (help)
  30. ^ Ho, Yvonne (30 sierpnia 2020). [https: //www.thestar.com.my/news/focus/2020/08/30/the-good-doctor-from-penang "Dobry lekarz z Penang"]. The Star. Retrieved 6 września 2020. {{cite web}}: Check |url= value (help); Check date values in: |access-date= and |date= (help)

Dalsze czytanie

[edit]
Wikimedia Commons has media related to Patryk gałązka/sandbox.
  • Wu Lien-Teh, 1959. Plague Fighter: The Autobiography of a Modern Chinese Physician. Cambridge. (Przedruk: Areca Books.2014)
  • Yang, S. 1988. Dr Wu Lien-teh i narodowa morska służba kwarantanny Chin w latach trzydziestych XX wieku. Zhonghua Yi Shi Za Zhi 18: 29–32.
  • Wu Yu-Lin. 1995. Wspomnienia Dr. Wu Lien-Teh: Plague Fighter. World Scientific Pub Co Inc.
  • Flohr, Carsten. 1996. Zwalczający dżumę: Wu Lien-teh i początek chińskiego systemu opieki zdrowotnej. Annals of Science 53: 361–80
  • Gamsa, Mark. 2006. Epidemia dżumy płucnej w Mandżurii 1910–1911. Przeszłość i teraźniejszość 190: 147-183
  • Lewis H. Mates, „Lien-Teh, Wu”, w: Douglas Davies with Lewis H. Mates (red.), Encyclopedia of Cremation (Ashgate, 2005): 300–301. Lien-Teh, Wu
  • Archiwum Penang Free School PFS Online



Kategoria: urodzenia 1879 Kategoria: 1960 zgonów Kategoria: Absolwenci Emmanuel College, Cambridge Kategoria: Chińscy lekarze chorób zakaźnych Kategoria: Politycy z dynastii Qing Kategoria: ludzie Ligi Narodów Kategoria: Malezyjczycy pochodzenia kantońskiego Kategoria: Ludzie z Penang Kategoria: Ludzie z Singapuru Kategoria: Malezyjczycy pochodzenia Taishan Kategoria: Queen's Scholars (Brytyjskie Malaje i Singapur) Kategoria: Lekarze St Mary's Hospital, Londyn Kategoria: Malezyjscy lekarze Kategoria: XX-wieczni chińscy lekarze Kategoria: Absolwenci Uniwersytetu Cambridge

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=User_talk:Patryk_gałązka/sandbox&oldid=1014513778"