Jump to content

Draft:Artykuł siódmy Konstytucji Stanów Zjednoczonych

From Wikipedia, the free encyclopedia

Artykuł siódmy Konstytucji Stanów Zjednoczonych określa liczbę ratyfikacji stanowych niezbędnych do wejścia w życie Konstytucji i określa metodę, za pomocą której stany mogą ją ratyfikować. Zgodnie z postanowieniami artykułu VII w każdym z trzynastu stanów odbyły się konwencje ratyfikacyjne konstytucji, przy czym ratyfikacja dziewięciu stanów była wymagana, aby Konstytucja weszła w życie. Delaware było pierwszym stanem, który ratyfikował konstytucję, czyniąc to 7 grudnia 1787 r. 21 czerwca 1788 roku New Hampshire stało się dziewiątym stanem, który ratyfikował Konstytucję, zapewniając jej wejście w życie. Rhode Island był ostatnim stanem, który ratyfikował Konstytucję na mocy artykułu VII, czyniąc to 29 maja 1790 roku

Przygotowanie[edit]

20 września 1787 r., trzy dni po przyjęciu przez Konwent Konstytucyjny, projekt Konstytucji został przedłożony Kongresowi Konfederacji w celu jego zatwierdzenia. Po ośmiu dniach debaty przeciwne strony doszły do pierwszego z wielu kompromisów, które miały określić proces ratyfikacji. Kongres Konfederacji głosował za udostępnieniem proponowanej konstytucji stanom do rozpatrzenia, ale nie poparł jej ratyfikacji ani nie sprzeciwił się jej. [1]

Ratyfikacja[edit]

Konstytucja została ratyfikowana przez 13 stanów między 7 grudnia 1787 a 29 maja 1790 w następujący sposób: [2]

State and date Votes PCT
Yea Nay
1 Delaware – December 7, 1787 30 0 100%
2 Pennsylvania – December 12, 1787 46 23 67%
3 New Jersey – December 18, 1787 38 0 100%
4 Georgia – January 2, 1788 26 0 100%
5 Connecticut – January 9, 1788 128 40 76%
6 Massachusetts – February 6, 1788 187 168 53%
7 Maryland – April 28, 1788 63 11 85%
8 South Carolina – May 23, 1788 149 73 67%
9 New Hampshire – June 21, 1788 57 47 55%
10 Virginia – June 25, 1788 89 79 53%
11 New York – July 26, 1788 30 27 53%
12 North Carolina – November 21, 1789 194 77 72%
13 Rhode Island – May 29, 1790 34 32 52%
Total: 1071 577 65%

Realizacja[edit]

W latach 1787 i 1788, po Konwencji Konstytucyjnej, w całych Stanach Zjednoczonych odbyła się wielka debata na temat zaproponowanej Konstytucji. Zwolennicy Konstytucji rozpoczęli akcję ratyfikacyjną w tych stanach, w których kontrowersji było niewiele lub nie było ich wcale, odkładając na później trudniejsze.

21 czerwca 1788 roku New Hampshire stało się dziewiątym stanem, który ratyfikował Konstytucję, ustanawiając ją w ten sposób nowymi ramami zarządzania Stanami Zjednoczonymi. Choć oficjalnie uchwalono, cztery stany: Wirginia, Nowy Jork, Karolina Północna i Rhode Island pozostały poza nowym rządem. Kongres Konfederacji wybrał 4 marca 1789 r. jako dzień „wszczęcia postępowania na podstawie Konstytucji”. [3] Wirginia i Nowy Jork ratyfikowały Konstytucję, zanim członkowie nowego Kongresu zebrali się w wyznaczonym dniu, aby uruchomić nowy rząd.

Po przesłaniu do stanów dwunastu poprawek, w tym dziesięciu do Karty Praw, w czerwcu 1789 r. Karolina Północna ratyfikowała konstytucję. Wreszcie Rhode Island, po odrzuceniu konstytucji w referendum w marcu 1788 r., zwołał konwencję ratyfikacyjną w 1790 r. W obliczu groźby traktowania jak obcy rząd ratyfikowała Konstytucję zaledwie dwoma głosami.

Zobacz też[edit]

Bibliografia[edit]

Linki zewnętrzne[edit]

  1. ^ "The Ratification Process: State by State". ushistory.org. Retrieved October 23, 2022.
  2. ^ "The States and the Ratification Process".
  3. ^ "Article VII. Ratification".